Δημοτικές εκλογές στη Θεσσαλονίκη, το 1934: οι επικεφαλής αντιρατσιστές, ο υποψήφιος ρατσιστής κι ο δολοπλόκος
Από τον Νίκανδρο Καστανίδη
Ο Νικόλαος Μάνος ψηφίζει στις δημοτικές εκλογές της Θεσσαλονίκης, το 1934
[Από το βιβλίο “Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΑΝΟΣ” του Ε. Χεκίμογλου (Θεσσαλονίκη, 2010), σελ. 569]
Νικόλαος Μάνος (1867-1947). Γεννήθηκε στην Κοζάνη και ήταν ασφαλιστής. Εκπροσωπούσε τα αντιβενιζελικά και μοναρχικά κόμματα στις δημοτικές εκλογές της Θεσσαλονίκης, το 1934. Υποστηρίχθηκε από τους ψηφοφόρους του κέντρου κι από τους Εβραίους. Ήταν αυτός που εκλέχθηκε, με ποσοστό 48% περίπου.
Μηνάς Πατρίκιος (1888-1960). Γεννήθηκε στην Καλλικράτεια της Ανατολικής Θράκης και ήταν δικηγόρος. Υποψήφιος δήμαρχος της βενιζελικής και αντιμοναρχικής παράταξης στις δημοτικές εκλογές της Θεσσαλονίκης, το 1934, όπου υποστηρίχθηκε από τους πρόσφυγες και είχε μια υποτονική υποστήριξη από τους Εβραίους. Ήρθε δεύτερος, με ποσοστό 38% περίπου
Χρήστος Θ. Κανάκης (1897-1964). Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη κι ήταν σιδηροδρομικός. Υποψήφιος δήμαρχος Θεσσαλονίκης του Ενιαίου Μετώπου (δηλ. του ΚΚΕ), το 1934. Υποστηρίχτηκε από τους πρόσφυγες και τους αριστερούς Εβραίους. Ήρθε τρίτος, με ποσοστό 10% περίπου.
Κωνσταντίνος Γ. Βορτσέλας. Γεννήθηκε στη Φθιώτιδα και ήταν δικηγόρος. Συμμετείχε ως υποψήφιος δήμαρχος της φασιστικής, ρατσιστικής και αντισημιτικής οργάνωσης “Εθνική Ένωσις Ελλάς” (γνωστή ως ΕΕΕ) στις δημοτικές εκλογές του 1934. Δεν βρήκε ανταπόκριση στους ψηφοφόρους και το ποσοστό που πήρε ήταν 2% περίπου.
Το ψηφοδέλτιο του Βορτσέλα στις δημοτικές εκλογές της Θεσσαλονίκης, το 1934
Ο Νικόλαος Αν. Δαρβέρης (1879-1946) ήταν ένας Πελοποννήσιος δικηγόρος, που ήρθε στη Θεσσαλονίκη μετά την απελευθέρωση της. Είχε μια δυναμική φιλοβασιλική κι αντιβενιζελική δράση. Αμέσως μετά τη νίκη του αντιβενιζελικού συνασπισμού στη Θεσσαλονίκη, το Νοέμβριο του 1920, απέκτησε, με πολύ σκοτεινό και παρασκηνιακό τρόπο, μια αξιοσημείωτη κτηματική περιουσία στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και στην περιοχή της Καλαμαριάς. Από το 1920 μέχρι το 1937, εξέδιδε τη φιλοβασιλική εφημερίδα “Ταχυδρόμος της Βορείου Ελλάδος” κι έτσι απέκτησε ένα ισχυρό μέσο για τις πολιτικές του φιλοδοξίες κι επιδιώξεις. Πολιτεύτηκε και εκλέχθηκε βουλευτής Θεσσαλονίκης το 1926-28, το 1935, το 1936 και το 1946. Το 1935, διετέλεσε για δύο μήνες και Υπουργός Οικονομικών. Παράλληλα χρησιμοποίησε διάφορες παρασκηνιακές ίντριγκες και δολοπλοκίες στην πολιτική ζωή του Δήμου Θεσσαλονίκης, επιβάλλοντας δικούς του συνεργάτες ως δημοτικούς συμβούλους κι προέδρους του Δημοτικού Συμβουλίου, την περίοδο 1925-35.