Saloni.ca Archive

Η εκκλησία της Ανάληψης δεν έβλεπε πάντα την Βασ. Όλγας. Οι αριθμοί 127Α και 127Β δύο σπίτια ήταν ακριβώς μπροστά της, κρύβοντάς την από τη λεωφόρο.

Facebook: https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=991681434654823&id=204212503401724

Στην πιο παλιά λήψη του σημείου δεν διακρίνεται κάτι. Πιο πολύ κάτω δεξιά μοιάζει για είσοδο στον αυλόγυρο της εκκλησίας. Η εκκλησία πιο μέσα, σε λήψη αφών Λιόντα το 1919 σε ανάρτηση Χρ. Καββαδά. Για την εκκλησία δύο αναρτήσεις από τον Νίκανδρο Καστανίδη: Ο Ναός της Αναλήψεως του Κυρίου-Τρία ιστορικά στάδια της εξέλιξης του: https://archive.saloni.ca/706

1914, η πιο αριστοκρατική βάπτιση της Θεσσαλονίκης, στην απόμερη εκκλησία της Αναλήψεως: https://archive.saloni.ca/673 Η πρώτη ξεκάθαρη λήψη των δύο σπιτιών είναι από την κατοχή. Δύο σπίτια, μάλλον μεσοπολεμικά. Το 127Α φαίνεται να φιλοξενεί δύο ενωμένες κατοικίες.

Μαρτυρία του Christos Papanikolaou για έναν από τους κατοίκους στις ΠΦΘ: “Στο ισογειο, ειχε το εργαστηριο του ένας εβραιος ωρολογοποιός, παιδικός φίλος του πατερα μου, με το όνομα Χαλ, που επιβίωσε απο τη γερμανική θηριωδία.Το παρατσούκλι του από παιδί ήταν Χάλιας. Όταν γκρεμίστηκε το σπίτι αυτο, ο κ. Χαλ για κάποια χρόνια είχε μετακινηθεί στην αντίθετη πλευρά της Β. Όλγας, απέναντι περίπου απο το σημερινό πάρκιγκ. Επίσης στο ισόγειο υπήρχε και παμπάλαιο γαλακτοπωλείο”. Όταν ξηλώνονταν τα τραμ. Νομίζω το 1956 Μετά από 60 χρόνια Η τελευταία πράξη τακτοποίησης που τα εμφανίζει (3534/1972) μας δίνει και τα ονόματα των ιδιοκτητών

127Α: Αλεξανδρος και Ευαγγελία Μαλιγρέτο 127Β: Ζιακ Ρεβάχ Ανισοϋψή, κρυμμένα πίσω από τα δέντρα στις βίλες Φωτογραφία του 1971. Παρ' όλη την ανοικοδόμηση αυτά ακόμη αντιστέκονταν. Σήμερα το ίδιο σημείο Λίγο μετά την κατοχή Στο ρυθμιστικό του 1963 Και το σήμερα από ψηλά