1940. Λέσχη Τέννις.
Κοντά στο Εξοχικό του Φλόκα και το Στοιχειωμένο Σπίτι. Απέναντι από την Νομαρχία. Δίπλα στον πρώην εβραϊκό συνοικισμό Κάμπελ (Βότση).
Γαλλική στρατιωτική μπάντα δίνει συναυλία στην Πλατεία Ελευθερίας
Γαλλική στρατιωτική μπάντα δίνει συναυλία στην Πλατεία Ελευθερίας, κάποια στιγμή αρχές του 1916. Η φωτογραφία γνωστή, εδώ σε μεγάλη ανάλυση, επιτρέπει την ανάγνωση των πινακίδων των μαγαζιών της Πλατείας. Μέγα Ζυθοπωλείον Σ.Ν. Πενζικη, Σιγαρέττα Ιωαν. Σωσσίδη, 5-γλωσση διαφήμιση κουρείου.
Η φωτογραφία προέρχεται από στην συλλογή του Pierre de Gigord και περιλαμβάνεται στο βιβλίο της Catherine Pinguet επιμελήτριας της έκθεσης “Salonique Jerusalem des Balkans” που παρουσιάζεται στο Παρίσι.
Μπροστά και απέναντι από το ανοικτό της ΧΑΝΘ
Το καφενείο με τα τραπεζάκια έξω γέμιζε πάντα. Στο βάθος το Παλέ είναι ήδη έτοιμο.
Tο ανοικτό γήπεδο της ΧΑΝΘ
Πριν από το Παλέ υπήρχε το ανοικτό γήπεδο της ΧΑΝΘ, για όλες της ομάδες.
Κορίτσια ο στόλος …
Κορίτσια ο στόλος … Παλιά ήταν συνηθισμένο. Κορίτσια ο στόλος … Ακούγονταν κάτι σαν ιαχή. Κι αμέσως άρχισε να κινητοποιείτε η πόλη. Μαγαζιά άνοιγαν αστραπιαία , τραπεζάκια στρωνόταν, ο Μαύρος Γάτος, το παλιό Ντελίς στην γειτονιά στις δόξες τους. Τ ΄αφεντικά μάζευαν γρήγορα γρήγορα τα γκαρσόνια, τις ορχήστρες, τους τραγουδιστές και τα κορίτσια και τι κορίτσια, από ΄όλη την Ελλάδα. Και άρχιζε το γλέντι. Γέμιζε η Θεσσαλονίκη ναυτάκια πολύ νεαρά 18 ρικά και 20 ρικα παιδάκια, κι εμείς για πρώτη μας φορά είδαμε κι ανθρώπους άλλων φυλών που τους πλησιάζαμε και τους περιεργαζόμασταν με θαυμασμό. Τα καημένα αυτά σκασμένα από μήνες ίσως στη θάλασσα ξεδίναν με τον τρόπο που μόνο τα νιάτα ξέραν. Τα βράδια πολλά από αυτά ψιλομεθυσμένα τριγυρνούσαν πηγαίνοντας δίπλα στο Λευκό Πύργο στα σκαλάκια για την ατμάκατο που θα τους πήγαινε στα πλοία τους. Κι εμείς η πιτσιρικαρία κι εμείς πανέτοιμη. Ξέραμε κι εμείς από άλλες φορές. Τους παίρναμε στο κατόπι … – Έ ι Μπόυ γκίβμι ουάν σίγκαρετ … Κι ο μπόυ έδινε … Κι εμείς τι να τα κάνουμε αυτά τα τσιγάρα που ήταν κάτι μακριά τεράστια με φίλτρο Αμερικάνικα τσιγάρα που είχαν τότε μεγάλη αξία κάτι Παλ Μαλ τέτοια, που μόνο στις ταινίες τα βλέπαμε. Γρήγορα γρήγορα όμως πλάκωναν οι μεγαλύτεροι και μας τα ‘αρπάζαν από τα χέρια. – Άντε ρε εσύ, είσαι μικρός δεν ξέρεις απ΄ αυτά … κι αυτοί οι μεγάλοι που τάχα ήξεραν τα κάπνιζαν βήχοντας και ξεροβήχοντας και βγάζαν τα σωθικά τους από τη μεγάλη εμπειρία είχαν. Αυτά και κάτι άλλα τέτοια μου ήρθαν στο νου, βλέποντας μακριά στο Θερμαϊκό το Αμερικάνικο πλοίο α ρόδο να αρμενίζει, από τον κουκλίστικο Κελλάριο όρμο όπου έκανα την πρωινή μου βόλτα. Κυριακή πρωί με λιακάδα αλλά με ένα ήλιο με κάτι δόντια να … Έβγαλα και μια φωτογραφία το πλοίο έτσι για να το θυμάμαι. Την φωτογραφία την καλοκοίταξα προσεκτικά αργότερα. Τι είναι αυτό το βαρκάκι δίπλα του Ρε συ αυτό είναι ένα τάνκερ από εκείνα που ξεφορτώνουν το αργό στα διυλιστήρια. Τότε μόνο κατάλαβα το μέγεθος του πλοίου, γιατί είχα ακούσει ότι ήταν μίνι αεροπλανοφόρο. – Σιγά είπα τότε,αεροπλανοφόρο είναι αυτό … Αεροπλανοφόρα κι αν είδαμε εμείς στη Σαλονίκη κι εγώ μάλιστα πιτσιρικάς ανέβηκα και σ΄ ένα από αυτά το Ιντρέπιντ και τόχα καμάρι, που τώρα ψάχνοντας το είδα στο Google ότι είναι μουσείο στο λιμάνι της Νέα Υόρκης. Ας ήταν καλά που τότε που είχα τα μέσα γιατί πήγα για 2-3 μήνες στο περίφημο Ελληνοαμερικανικό Επιμορφωτικό Ινστιτούτο στην κι εξασφάλισα την πρόσκληση. Αλλιώς αεροπλανοφόρο θα έβλεπα μόνο στον ύπνο μου. Έφυγα από τον Κελλάριο με μια μεγάλη απογοήτευση. Πως βρε αυτόν τον κουκλίστικο γραφικό όρμο τον αφήσαν για χρόνια στην μοίρα του, χωρίς ένας υπεύθυνος να κουνήσει λίγο το δακτυλάκι του, να μπουν δυο άνθρωποι μέσα να τον καθαρίσουν λίγο, να βάλουν καμένα φυτό, λίγο χορταράκι να ομορφύνει …
Γιώργος Κωτσίδης
1923. Το παλιό γήπεδο του Ηρακλή, σημερινή πλατεία του Χημείου
Αριστερά η Ροτόντα. Βάθος, οι μιναρέδες είναι ακόμα στην θέση τους. Από τα αρχεία της ΧΑΝΘ. Περισσότερη πλατεία του Χημείου εδώ : https://archive.saloni.ca/1921
Στο δημοτικό πάρκο της ΧΑΝΘ, εκδήλωση για τον Λαμπράκη, 3-7-1963
Φωτογραφία στο θέατρο του δημοτικού πάρκου της ΧΑΝΘ, από την εκδήλωση Τιμής και Μνήμης στη Θεσσαλονίκη για τις 40 μέρες από την δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη (3/7/1963). Στους συμμετέχοντες περιλαμβάνονταν οι: Κ. Βάρναλης (τέταρτος από αριστερά), Λ. Κουκούλας, Στρ. Δούκας, Γ. Σαράντης, Μ. Γλέζος (τρίτος από δεξιά), Ι. Ευαγγελίδης, Β. Εφραιμίδης, Στ. Χατζηανδρέου, Θ. Πάγκαλος και Ν. Κιάος. Η φωτογραφία προσφέρεται σε δημοπρασία του οίκου Φαϊτατζή.
Αλέξανδρος Σαββόπουλος
Φωτογραφία των συμμετεχόντων στην εκδήλωση, από το σχετικό άρθρο της Μακεδονίας στις 4/7/1963.
Το μπάζωμα του παραλιακού μετώπου από τον Λευκό Πύργο μέχρι την Σαλαμίνα
Είχε αποφασιστεί το 1939 από την Μεταξική δικτατορία. Οι εργασίες ξεκίνησαν το 1940 και διακόπηκαν κατά την Κατοχή.
Ορατά τα όρια του μπαζώματος. Κατοχή.
Το Βασιλικό Θέατρο κτίστηκε το 1939-40.
Περιφορά εικόνας το Πάσχα του 1955, κατεβαίνοντας την Αγίας Σοφίας
Λίγο μετά την διασταύρωσή της με την οδό Μητροπόλεως. Στα αριστερά απεικονίζονται τα γραφεία της Siemens πριν μεταφερθούν στο χώρο του Αστόρια (βλ. https://archive.saloni.ca/336). Στο βάθος διακρίνεται η υπό κατασκευή πολυκατοικία του Αναστάσιου Ν. Δαρβέρη (1921-1979), στην οδό Αγίας Σοφίας 15. Η πολυκατοικία άρχισε να κτίζεται στις αρχές της δεκαετίας του 1950, αφού κατεδαφίστηκε το προϋπάρχον διώροφο του Νικολάου Αν. Δαρβέρη (1879-1946). Η φωτογραφία του Γιαννίκου Μαριάνου προσφέρεται σε δημοπρασία του οίκου Φαϊτατζή.
Νίκανδρος Καστανίδης και Αλέξανδρος Σαββόπουλος
Στο πάνω μέρος των ιερέων, διακρίνεται ο τότε Μητροπολίτης Παντελεήμων (Παπαγεωργίου) (1902-1979). Υπήρξε Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης από το 1951 μέχρι το 1968.
Φωτογραφία του διώροφου οικήματος του Νικολάου Αν. Δαρβέρη που κατεδαφίστηκε για να κτιστεί η πολυκατοικία της οδού Αγίας Σοφίας 15, το 1941.
Πανεπιστημιούπολη, 1966. Σχολές υπό κατασκευή
Πανεπιστημιούπολη, 1966. Ριζικές οι αλλαγές. Υπό κατασκευή το Νέο Κτίριο της Φιλοσοφικής, η Θεολογική, η Νομική και το κτίριο Διοίκησης. Το Σιντριβάνι ήταν ακόμα ξεχασμένο στο εργοτάξιο του δήμου. Αναστηλώθηκε το 1977. Εγνατία με Μελενίκου υπήρχε ακόμα ο θερινός κινηματογράφος “Χαρίλαος”