Ομαδα ερευνας για την παλια Θεσσαλονικη
Οδός Μοναστηρίου. Μπροστά στον Νέο Σιδηροδρομικό Σταθμό, Απρίλιος του 1960.
Η Μοναστηρίου ήταν ο στενός δρόμος διπλής κατεύθυνσης όπου βλέπουμε το ολλανδικό αμάξι. Δίπλα, στην άπλα, το παρκινγκ του Σταθμού. Στο βάθος η πλατεία στον Βαρδάρι. Τα έργα διαπλάτυνσης της Μοναστηρίου θα αρχίσουν έναν χρόνο αργότερα, τον Ιούλιο του 1961.
Το ταξίδι της τουλίπας αποτύπωσε τελικά την πόλη λίγο πριν την περίοδο ριζικών αλλαγών.
Παν. Θεσσαλονίκης 1927, η πρώτη χρονιά λειτουργίας του σ' αυτό το κτίριο Νίκανδρος Καστανίδης
Άγαλμα του έφιππου Κωνσταντίνου Α’, πρωτότοκου γιού του Γεώργιου Α΄ και της Βασίλισσας Όλγας. Διαδρομές.
Το 1940, παραμονές του πολέμου, είχε τοποθετηθεί στο πάρκο της ΧΑΝΘ. Τον Αύγουστο του 1959 έκανε βόλτα στο κέντρο της πλατείας του Βαρδάρη. Με τη διαπλάτυνση του δρόμου, τέλη των ′60ς, τοποθετήθηκε στην σημερινή του θέση, νησίδα κάτω μεριά της πλατείας. Δημιουργός του ο γλύπτης Γεώργιος Δημητριάδης, 1937 – 1940.
Άγαλμα του έφιππου Κωνσταντίνου Α’.
Από το 1940, παραμονές του πολέμου, είχε τοποθετηθεί στο πάρκο της ΧΑΝΘ. Αποκαθηλώθηκε τον Αύγουστο του 1959 για να τοποθετηθεί στο κέντρο της πλατείας του Βαρδάρη.
1958-59.
1960 + άδειος ο χώρος.
Σήμερα στην θέση του το σιντριβάνι της πλατείας της ΧΑΝΘ.
... ήταν άλλη μία αγαπημένη θέση πλανόδιων φωτογράφων ...
Άγαλμα του έφιππου Κωνσταντίνου. Από τον Αύγουστο του 1959 στο κέντρο της πλατείας του Βαρδάρη.
Εδώ τον Απρίλιο του 1960. Φωτογραφία της προωθητικής καμπάνιας της Ολλανδικής Floriade, έκθεσης Κηπουρικής. Η μεσαιωνική άμαξα στο βάθος.
Άγαλμα του Κωνσταντίνου. Τέλη των ′60ς, τοποθετήθηκε στην σημερινή του θέση στην νησίδα κάτω μεριά της πλατείας του Βαρδάρι.
Αυτοχρωμική φωτογραφία της ευρύτερης περιοχής της Ευαγγελίστριας, γύρω στα 1917 με 1918. Διακρίνονται ο ναΐσκος του Αγίου Λάζαρου στο χώρο όπου υπήρχε βουλγαρικό νεκροταφείο, στο βάθος τα ανατολικά τείχη και το Δημοτικό Νοσοκομείο. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη ανάμεσα σε οικογενειακούς εβραϊκούς τάφους, στο βορειοδυτικό άκρο του κατεστραμμένου εβραϊκού νεκροταφείου της Θεσσαλονίκης. Η φωτογραφία ανήκει στην συλλογή του Pierre de Gigord και περιλαμβάνεται στο βιβλίο της Catherine Pinguet επιμελήτριας της έκθεσης “Salonique Jerusalem des Balkans” που παρουσιάζεται στο Musée D'art et d'histoire du Judaïsme στο Παρίσι.
Tο γκρέμισμα των μιναρέδων ... στον Όσιο Δαυίδ προηγήθηκαν κατά ένα χρόνο, 1924. Δημοπρασία για το γκρέμισμα έγινε στις 18 Αυγούστου 1925. Η προϋπολογισθείσα δαπάνη ήταν 100.000 Δρχ. Ο εργολάβος ανέλαβε φτηνότερα για 85.995 Δρχ. Η Σύμβαση υπογράφηκε από τον Πέτρο Συνδίκα στις 9 Σεπτεμβρίου 1925. 13.04.1926 το δημοτικό συμβούλιο ασχολήθηκε με το θέμα για τελευταία φορά. Ο συνολικός χρόνος που απαιτήθηκε ήταν οι 15 μήνες.
Φωτογραφία τραβηγμένη λίγο πριν την συμβολή της Μπουμπουλίνας με την οδό Χαβρίου, η οποία διέρχεται προς τα αριστερά μπροστά από την λευκή οικία στο κέντρο (βλ. αναφορά στο συγκεκριμένο σημείο στην ανάρτηση https://archive.saloni.ca/332). Όμορφες λεπτομέρειες του ανοιχτού παραθύρου του ξύλινου σαχνισιού, το οποίο στην αυτοχρωμική φωτογραφία του Léon Busy αργότερα το 1918 εμφανίζεται να είναι συντηρημένο.
Πανοραμική φωτογραφία του γάλλου φωτογράφου Paul Dubray κατά την διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, η οποία προέρχεται από το ψηφιακό αρχειακό αποθετήριο του http://imagesdefense.gouv.fr με Κωδ. SPA 77 T 3454.
Αλέξανδρος Σαββόπουλος
DeFacto, Εναλλάξ, Δον Κιχώτης, TimeOut, Flou ...
5 αγαπημένα μπαράκια (PUB τα λέγανε τότε) + το Banal μια κατηγορία μόνο του 🙂
Μέσα δεκαετίας του 80. Αρχεία ELIA-MIET
Ioannis Dionisopoylos
Η πρώτη pub ήταν ο Δον Κιχώτης του Μπούφη σε διακόσμηση Ηρακλή Δούκα 1976 στην Μορκεντάου , αλλά πριν υπήρχε η Pub Fox του Πίμπα στην Χρυσοστόμου Σμύρνης.
Chris Stamidis
Banal 1978. Φωτογραφία Ηρακλής Δούκας ό ιδιοκτήτης του Banal.
Chris Stamidis
Flou αρχές δεκαετίας του 80. Φωτογραφία Στέργιος Τσιούμας.
Chris Stamidis
Λίγα χρόνια αργότερα λειτούργησε στον ίδιο χώρο (Banal) τό cafe bar Εντασις. Φωτό Ηρακλής Δούκας.
Η έδρα τους μπροστά στο Βασιλικό Θέατρο. Πάρκαραν και όπου αλλού ήθελαν. Μια αλλόκοτη πόλη στο μεταίχμιο ριζικών πληθυσμιακών και ρυμοτομικών μεταβολών.
Οι “προνομιούχοι τουρίστες” πιλότοι. Συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης.
Κάποιοι προνομιούχοι είδαν την πόλη από ψηλά, όταν ακόμη δεν είχε ευθείες και τσιμεντένιες βόλτες αλλά φυσικούς κολπίσκους, ακρωτήρια, ιδιωτικές μικρές μαρίνες, αλλά και κάποια μπεν μιξτ. Η λήψη είναι φυσικά κατοχική, ξεχωρίζει στο ακρωτήρι η βίλα Τορνιβούκα με το κρεμμύδι από πάνω σαν τρούλο, εκεί που σήμερα η Καραϊσκάκη συναντά την παραλιακή Μεγ. Αλεξάνδρου, πριν τον Κήπο των Εξοχών. Αριστερά η ευθεία της παλιάς παραλίας τελειώνει στον Λ. Πύργο. Από κει και πέρα άρχιζε η ομορφιά.