Ομαδα ερευνας για την παλια Θεσσαλονικη
Το πάρκο της ΧΑΝΘ και η “Νικολάου Γερμανού” μόλις έχουν διαμορφωθεί, “καθαριστεί”. Η Έκθεση θα έρθει εδώ δύο χρόνια αργότερα, το 1940. Ο συνοικισμός της Κάτω Αγίας Φωτεινής καταλαμβάνει μέρος του χώρου της. Δεξιά το Γ΄ Σώμα Στρατού.
Αριστερά ήταν το μέγαρο Κοέν, αμέσως μετά η Στοά Σαούλ. Πάνω γωνία με Ερμού το Μέγαρο Μαλλάχ. Αμέσως μετά το Ερμείον. Δεξιά η είσοδος της Στοάς Καράσσο (από Βενιζέλου). Στην γωνία της Ερμού το οβάλ κτίριο των ραπτομηχανών Σίγγερ.
Νίκος Μουρατίδης: Δεξιά, στην γωνία των οδών Βενιζέλου-Ερμού (πριν το οβάλ κτίριο των ραπτομηχανών Σίγγερ) εικονίζεται το Μέγαρο “Ηλύσια”, που έχει είσοδο στην οδό Ερμού 16. Μετά το 1980 χρησιμοποιούνται μόνον τα ισόγεια καταστήματα, ενώ παραμένουν κενοί οι 2 όροφοι γραφείων, που από το 1932 στέγαζαν -κυρίως- δικηγορικά γραφεία (Ιωάννου Μιχαήλ, Κλέαρχου Γκίνη, Χαράλαμπου Τσώχου, Χρήστου Κολοκοτρώνη, Μικρομάστορα, Κεφαλίδη, κ.α.π.). . 17-5-2024.
Αρχές του προηγούμενου αιώνα στην Θεσσαλονίκη. Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid0z4K5jDs7xkZjkv6GZBCv5XufAHXrLHUX9bnQE9TXp6dcXePBfAw88C5bNPELYi2sl
Ο σημερινός συνοικισμός της Ευαγγελίστριας έκτισε την πόλη στις αρχές του 20ου αιώνα. Ήταν το πρώτο τεράστιο νταμάρι. Τα νταμάρια της Δόξας, σήμερα “Θέατρο Γης”, ακολούθησαν αργότερα.
Η δημιουργία προβλήτας στο λιμάνι αλλά και υλικό για το κτίσιμο και άλλων μεγάλων έργων βασίστηκε στις εξορύξεις από εδώ.
Σιδηροδρομική γραμμή Decauville (τρένα στενής γραμμής), με πολλαπλές ράγες, φόρτωνε σε βαγονέτα το πολύτιμο υλικό. Ξεκινούσαν πάνω από το παλιό Νεκροταφείο και κάτω από το Σέιχ Σου για να το παραδώσουν όπου ήταν χρήσιμο. Κυρίως για την επιχωμάτωση του λιμανιού. Πρωτοπορία στην χρήση του σιδηρόδρομου ...
Φωτογραφίες από το αρχείο του Πανεπιστήμιου της Κωνσταντινούπολης.
Tο νταμάρι της Ευαγγελίστριας . Η δημιουργία προβλήτας στο λιμάνι αλλά και υλικό για το κτίσιμο και άλλων μεγάλων έργων στην πόλη βασίστηκε στις εξορύξεις από εδώ.
Σιδηροδρομική γραμμή Decauville (τρένα στενής γραμμής), με πολλαπλές ράγες, φόρτωνε σε βαγονέτα το πολύτιμο υλικό.
Γραμμή Decauville (τρένα στενής γραμμής), με πολλαπλές ράγες. Νταμάρι Ευαγγελίστριας.
Από το 1898, πριν κτιστεί το Νοσοκομείο Χαμιδιέ. “Άγιος Δημήτριος” (1904)
Γραμμές Decauville. Κάτω από το Σέιχ Σου.
Το τραίνο μεταφοράς υλικού δίπλα στο παλιό νεκροταφείο. 1900 ~
Νυχτερινοί θεατές, ατελείωτα πλήθη κόσμου.
1960. “The White Devils”. Ακροβατικά. Αριστερά βάθος η οδός Αγγελάκη, δεξιά νέον διαφήμιση της εφημερίδας “Μακεδονία”
1960. “Επικίνδυνες Αποστολές”. Στο βάθος η είσοδος της Έκθεσης στο Σιντριβάνι.
Δεξιά βάθος η ΧΑΝΘ.
1960. “The White Devils”. Ακροβατικά στην Έκθεση.
Προς το Γ Σώμα Στρατού.
1960. Ατελείωτα πλήθη παρακολουθούν τα ακροβατικά.
Les Diables Blancs από την Τουλούζη. Το κάλυμμα του φωτογραφικού άλμπουμ με την εμφάνιση τους στην Θεσσαλονίκη.
“Καφετζίδης” ή ταβέρνα ο “Τζότζος”. Κουτούκι παλιάς κοπής στην Άνω Πόλη. Οδός Επταπυργίου γωνία με Σθένωνος. Η γειτονιά του και τα απέναντι “καστρόπληκτα”.
Ξεκίνησε να λειτουργεί το 1936. Μετά την χούντα γινόταν εδώ αυτοσχέδια καθημερινά γλέντια, όλη η ταβέρνα μια παρέα. Συχνή ζωντανή μουσική από πελάτες που είχαν φέρει όργανα. Πυκνό ντουμάνι, ατμόσφαιρα πραγματικής ομίχλης, φτηνές τιμές, μπορούσες πάντα να βρεις κάτι να φας εδώ έστω και τα βαθειά μεσάνυχτα. Στέκι αντικαθεστωτικών όλων των εποχών. Περιβάλλον βγαλμένο από άλλες εποχές. Πάνω από την ταβέρνα ήταν το σπίτι της οικογένειας. Ανήκε στον μπαμπά Καφετζίδη. Όταν έφτασε σε προχωρημένη ηλικία, την παραχώρησε στους δύο γιούς του, τον Τζότζο (Γιώργο) και τον Λευτέρη.
Στο πίσω μέρος είχε πιάτο την πόλη, θέα ασυναγώνιστη ... μόνο που στα τζάμια υπήρχαν δυο δάχτυλα λίγδα. Μετά από κρασοκατανύξεις κουτρουβαλούσες προς την πόλη από τα σκαλοπατάκια της Σθένωνος. Ο “Τζότζος” ήταν ένα θρυλικό ταβερνείο.
Οδός Επταπυργίου τα “καστρόπληκτα” απέναντι από τον “Καφετζίδη”.
Οδός Επταπυργίου γωνία με Σθένωνος.
“Καφετζίδης” ή ταβέρνα ο “Τζότζος”. Κουτούκι παλιάς κοπής .
Η γειτονιά του “Τζότζου”, τα καστρόπληκτα. Οδός Επταπυργίου.
Όλη η ταβέρνα μια παρέα. Συχνή ζωντανή μουσική από πελάτες που είχαν φέρει όργανα. Πυκνό ντουμάνι, ατμόσφαιρα πραγματικής ομίχλης, φτηνές τιμές, μπορούσες πάντα να βρεις κάτι να φας εδώ έστω και τα βαθειά μεσάνυχτα.
Ο “Τζότζος” ήταν ένα θρυλικό ταβερνείο.
“Καφετζίδης” ή ταβέρνα ο “Τζότζος”.
Οδός Επταπυργίου γωνία με Σθένωνος.
Δεκαετία του 60. Επταπυργίου ακριβώς μπροστά στην ταβέρνα του Τζότζου.
Από ταξίδι του Άγγλου συγγραφέα Roger Gwynn στα Βαλκάνια, έτος 1964. Φωτογραφία γειτονιάς στην Επταπυργίου. Ιδιαίτερη. Ανέβηκε στα σχόλια της ανάρτησης από τον Chris Stamidis Αξίζει να μπει στο κεντρικό θέμα.
Από το Λευκό Πύργο μέχρι το Σιντριβάνι αμέσως μετά την κατεδάφιση του Νοτιοανατολικού τείχους (1879-1889).
H χάραξη της Boulevard Χαμιντιέ με τα νεόδμητα Σουλτανικά κτίρια, το ανώμαλο έδαφος και τα ίχνη του γκρεμισμένου τείχους ακόμα ορατά. Το σιντριβάνι δημιουργήθηκε τον Μάρτιο του 1889. Τότε ονομαζόταν και Λεωφόρος των Προξενείων. Περιμένοντας να εγκατασταθεί το τραμ.
Από το Λευκό Πύργο μέχρι το Σιντριβάνι αμέσως μετά την κατεδάφιση του Νοτιοανατολικού τείχους (1879-1889).
Το Σιντριβάνι αργεί ακόμα. Δημιουργήθηκε τον Μάρτιο του 1889.
Δεκαετία 1880. Βλέποντας προς τον Λευκό Πύργο. Boulevard Χαμιντιέ
Τα νεόδμητα Σουλτανικά κτίρια. Το ανώμαλο έδαφος και τα ίχνη του γκρεμισμένου τείχους ακόμα ορατά. Εθνικής Αμύνης (Βασιλίσσης Σοφίας) .
Boulevard Χαμιντιέ στο ύψος της Εγνατίας.
Δεκαετία του 1880. Το ανώμαλο έδαφος και τα ίχνη του γκρεμισμένου τείχους. Το σιντριβάνι δημιουργήθηκε αργότερα τον Μάρτιο του 1889.
Ο άχτιστος χώρος από την οδό Ακροπόλεως μέχρι τον πύργο του Λαπαρδά. Στον Πύργο ακόμα υπήρχε η σειρήνα συναγερμού.
Φωτογραφία Christopher Railey
Μας δουλεύουνε κανονικά ... αν ισχύει αυτό που λέει ο δήμαρχος Σκοπέλου πως θα βάλουν συμβατικά πλοία αντί ταχύπλοα. Ο δικός μας δήμαρχος επιχαίρει πως παίρνουμε αυτά που δικαιούμαστε. Δηλαδή μια μούντζα.
Στις συγκοινωνίες της πόλης κάθε χρόνο και χειρότερα. Ούτε καν προδιαγραφές των προηγουμένων χρόνων (χωρητικότητα 700 άτομα, μεγάλες ταχύτητες). Μισή χωρητικότητα, διπλάσιος χρόνος ταξιδιού και μεγάλη καθυστέρηση στην έναρξη των δρομολογίων.
Οι βουλευτές Θεσσαλονίκης μέσα σαυτούς τέσσερεις (4) αρχηγοί κομμάτων, ανύπαρκτοι για την πόλη που “υπηρετούν”. Ελπίζοντας πως τα καταλάβαμε όλα λάθος. Αρχές του προηγούμενου αιώνα το λιμάνι εξυπηρετούσε όλη την Μεσόγειο. https://www.taxydromos.gr/magnesia/sporades/1071002/fiasko-i-symfonia-gia-ti-grammi-thessaloniki-sporades/