Οικία Μπενουζίλιο. Βασιλίσσης Όλγας 29 + μέρος του 27. Απέναντι από το παλιό Ιταλικό Προξενείο.
Κτίστηκε το 1900. Πρώτος ιδιοκτήτης ο Άγγλος υπήκοος Τζιμ Ραζή(ς). Το πούλησε το 1904 στον Ισαάκ Σαλώμ. Μάλλον αμέσως νοικιάστηκε σαν Γενικό Προξενείο της Ρωσικής Αυτοκρατορίας .Οι Μπενουζίλιο έγιναν νέοι ιδιοκτήτες το 1909. Χάθηκαν όλοι στα κρεματόρια. Τελευταία στέγασε τα εκπαιδευτήρια “Καραγιάννη”. Το σχολείο είχε πίσω μεγάλη αυλή, με αυλόπορτα και στην οδό Κύπρου. Κατεδαφίστηκε αρχές της δεκαετίας του 70.
από Delcampes σε πολύ καλή ποιότητα. Οι περισσότερες πληροφορίες από την έρευνα του Βασίλη Κολώνα.
Κτισμένη το 1907. Κάηκε το 1917 από ατύχημα, όχι από την μεγάλη πυρκαγιά. Τότε αρχηγείο της Γαλλικής Γενικής Ασφάλειας.
Ήταν στην Βασιλέως Γεωργίου, απέναντι της η οδός Δεσπερέ (ή Σαρράιγ) παλιά. Σήμερα οδός Μανώλη Ανδρόνικου, αλλά ένα κλικ παρακάτω από την αρχή της. Ακριβώς απέναντι από το Δημαρχείο.
Στην φωτογραφία της Εβραϊκής κηδείας (στο προηγούμενο θέμα μας) η πομπή περνούσε από μπροστά της. Ευθεία φαίνεται ο Λευκός Πύργος.
Οι 3 πρώτες φωτογραφήθηκαν σε μια απόσταση 200 μέτρων. Από το ύψος της Κριεζώτου η πρώτη (τότε κήπος Β. Γεωργίου νυν Ε΄ Γυμνάσιο), μέχρι την Πέτρου Συνδίκα (Επαύλεις Μαρόκου) η τρίτη. Τελικός προορισμός η Ευαγγελίστρια, ψηλά στην Εθνικής Αμύνης. 5-6 χιλιόμετρα πεζοπορία.
Η τελευταία από Εβραϊκή κηδεία, πάλι στην τότε Β. Γεωργίου. Ευθεία μπροστά τους ο Λευκός Πύργος.
Το μικρό στενάκι δεξιά κατέβαινε στο σπίτι του Γαβριήλ Πεντζίκη τότε παιδί, στην Μαυροκορδάτου πάνω στο κύμα. Αριστερά του είχε το πάρκο Κινγκ Τζώρτζ δεξιά του την παραλία Τάμαριξ. Έχει γράψει κι ένα μικρό διήγημα με τις αναμνήσεις του.
Το σπίτι πάνω στην Όλγας, με το ελάχιστο πεζοδρόμιο έκλεινε στην οδό Καρυωτάκη το τετράγωνο που συμπεριλάμβανε στο κέντρο του το Καλαμαρί. Οικία Ασσαέλ την δεκαετία του 40.
Οι δύο επαύλεις Μαρόκκου. Βασ. Όλγας 133 & Π. Συνδίκα.
Εδώ έχουμε μεγαλεία. Άμαξα και Ορχήστρα. Βασιλέως Γεωργίου με Ευζώνων. Νέα Ορλεάνη.
Εβραϊκή κηδεία. Β. Γεωργίου (σήμερα αυτό το μέρος της οδού ονομάζεται 30ης Οκτωβρίου). Ευθεία μπροστά τους ο Λευκός Πύργος.
Πίσω από τις φυλλωσιές των δέντρων η Ηλεκτρική Εταιρεία. Από εκείνο το σημείο η τότε Β. Γεωργίου έπαιρνε μια στροφούλα και μετά κατέληγε στον Λ. Πύργο.
Οι οδοί Αποστόλου Παύλου ευθεία και Αγίου Γεωργίου αριστερά. Κατηφόριζαν από Ροτόντα για Καμάρα, που αχνοφαίνεται. Ενδιάμεσα το κάτω μέρος της γειτονιάς των “Ασωμάτων”.
Στην μέση ο Αγ. Παντελεήμονας. Με την παλιά γειτονία γύρω του.
Από την πύλη της Ροτόντας προς τα δυτικά. Μπροστά μας σύντομα θα ανοίξει η οδός Φιλίππου. 1947. Τότε η οδός ονομαζόταν Αμφιπόλεως.
Ο ναός του Αγ. Υπατίου με το καμπαναριό του αριστερά. Προσεχώς Παναγία Δέξια. Η Υπαπαντή μπροστά μας. Βλέποντας προς την Ανατολική πόλη.
Ο Αγ. Παντελεήμονας με λίγο πιο απλωμένη θέα προς τα πίσω. Κτήρια που μετά τους σεισμούς θα τα πάρει η μπουλντόζα όταν ανοίξει η οδός Ιασωνίδου.
5 προσφυγόπουλα πάνω σε μια ψάθα. Το προηγούμενο βράδυ μάλλον θα κοιμήθηκαν εδώ που τα βλέπουμε. Τα κακοπαθημένα μάρμαρα στο δάπεδο της εκκλησίας μοιάζουν παγωμένα.
Ο φωτογράφος της Γαλλικής Στρατιάς μας πληροφορεί για την ακριβή τοποθεσία. Χωρίς την πληροφορία θα ήταν ένας σχετικά δύσκολος εντοπισμός. 1916. (pop.culture.gouv.fr/)
Αποθεωτική υποδοχή Αμερικάνων αστροναυτών αλλά και Ρώσων κοσμοναυτών 2 μέρες αργότερα. Εδώ η υποδοχή των Gordon Cooper, και Charles “Pete” Conrad, 17.09.1965. Ψηλά στην Βενιζέλου.
Ρούχα για ψαγμένους αλλά και για τσινάρια (ντοπιολαλιά). Πολύ διαδεδομένη τοπική και άμεσα πανελλήνια λέξη στην slang των 70s. Περιγράφει νεολαίους που προσπαθούσαν να ντυθούν μοντέρνα αλλά αισθητικά είχαν χάσει την μπάλα. Προ Τραβόλτα. Διαφήμιση του 1973.