Ο Τεκές των Περιστρεφόμενων Δερβίσηδων
Μεβλεβιχανέ. Από GettyImages. Προστίθεται στην συλλογή
Ληταία πύλη (Γενή Καπού)
Η κύρια δυτική είσοδος στην περιτοιχισμένη πόλη μέχρι το 1874. Θα την βρίσκαμε πάνω στην οδό Αγ. Δημητρίου λίγο πριν την οδό Αρκαδιουπόλεως. Τα τείχη συνεχίζουν να υπάρχουν (και σήμερα) προς την οδό Κλαυδιανού. Δυτικά υπήρχε παλιά και η “Χρυσή Πύλη”, στο ύψος της Εγνατίας.
Στεφανος Αιβαζης: Γωνια ΑΓ.ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ και ΑΡΚΑΔΙΟΥΠΟΛΕΩΣ ειναι. Τα μαρμαρα της στην φωτο μου.
1937 και σήμερα. Μπέη χαμάμ
1937 και σήμερα. Μπέη χαμάμ, ή Λουτρά Παράδεισος αν προτιμάτε. Τότε δεν το σέβονταν ως μνημείο αλλά το χρησιμοποιούσαν. Σήμερα το σέβονται ως μνημείο αλλά σπάνια χρησιμοποιείται, θα μπορούσε να παίξει πολύ πιο σημαντικό ρόλο στην προβολή της πόλης . Οι αναρτήσεις μας για τα λουτρά: πριν την πυρκαγιά: https://archive.saloni.ca/531 μετά την πυρκαγιά: https://archive.saloni.ca/532 κατά την κατοχή: https://archive.saloni.ca/601 συζήτηση για την κατεδάφισή τους: https://archive.saloni.ca/524 επιγραφή και εικόνα γυναίκας στα λουτρά: https://archive.saloni.ca/2582 πρόσφατες φωτογραφίες: https://archive.saloni.ca/2944
Νίκος Μουρατίδης:
Στη μαρμάρινη πινακίδα των 3 ιδιοκτητών των Λουτρών Μπέϊ-Χαμάμ / Παράδεισος (φωτογραφία του 1928) ο αναγραφόμενος Ιωάννης Χριστοφορίδης ήταν ο πεθερός του Δημητρού Ευτυχιάδη, μετέπειτα (1965) ιδιοκτήτη των σύγχρονων Λουτρών “Ναδίρ” της οδού Αριστοτέλους. . 17-5-2024.
1962. Η οδός Κασσάνδρου γωνία με την Ιουλιανού
Από άλμπουμ φωτογραφιών του Ηλία Πετρόπουλου.
1938. Από Λευκό Πύργο
Το πάρκο της ΧΑΝΘ και η “Νικολάου Γερμανού” μόλις έχουν διαμορφωθεί, “καθαριστεί”. Η Έκθεση θα έρθει εδώ δύο χρόνια αργότερα, το 1940. Ο συνοικισμός της Κάτω Αγίας Φωτεινής καταλαμβάνει μέρος του χώρου της. Δεξιά το Γ΄ Σώμα Στρατού.
Βενιζέλου, από Βασ. Ηρακλείου. Μεσοπόλεμος
Αριστερά ήταν το μέγαρο Κοέν, αμέσως μετά η Στοά Σαούλ. Πάνω γωνία με Ερμού το Μέγαρο Μαλλάχ. Αμέσως μετά το Ερμείον. Δεξιά η είσοδος της Στοάς Καράσσο (από Βενιζέλου). Στην γωνία της Ερμού το οβάλ κτίριο των ραπτομηχανών Σίγγερ.
Νίκος Μουρατίδης: Δεξιά, στην γωνία των οδών Βενιζέλου-Ερμού (πριν το οβάλ κτίριο των ραπτομηχανών Σίγγερ) εικονίζεται το Μέγαρο “Ηλύσια”, που έχει είσοδο στην οδό Ερμού 16. Μετά το 1980 χρησιμοποιούνται μόνον τα ισόγεια καταστήματα, ενώ παραμένουν κενοί οι 2 όροφοι γραφείων, που από το 1932 στέγαζαν -κυρίως- δικηγορικά γραφεία (Ιωάννου Μιχαήλ, Κλέαρχου Γκίνη, Χαράλαμπου Τσώχου, Χρήστου Κολοκοτρώνη, Μικρομάστορα, Κεφαλίδη, κ.α.π.). . 17-5-2024.
Μικρή συλλογή με μπούργκες και χιτζάμπ
Αρχές του προηγούμενου αιώνα στην Θεσσαλονίκη. Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid0z4K5jDs7xkZjkv6GZBCv5XufAHXrLHUX9bnQE9TXp6dcXePBfAw88C5bNPELYi2sl
Ο συνοικισμός της Ευαγγελίστριας
Ο σημερινός συνοικισμός της Ευαγγελίστριας έκτισε την πόλη στις αρχές του 20ου αιώνα. Ήταν το πρώτο τεράστιο νταμάρι. Τα νταμάρια της Δόξας, σήμερα “Θέατρο Γης”, ακολούθησαν αργότερα.
Η δημιουργία προβλήτας στο λιμάνι αλλά και υλικό για το κτίσιμο και άλλων μεγάλων έργων βασίστηκε στις εξορύξεις από εδώ.
Σιδηροδρομική γραμμή Decauville (τρένα στενής γραμμής), με πολλαπλές ράγες, φόρτωνε σε βαγονέτα το πολύτιμο υλικό. Ξεκινούσαν πάνω από το παλιό Νεκροταφείο και κάτω από το Σέιχ Σου για να το παραδώσουν όπου ήταν χρήσιμο. Κυρίως για την επιχωμάτωση του λιμανιού. Πρωτοπορία στην χρήση του σιδηρόδρομου ...
Φωτογραφίες από το αρχείο του Πανεπιστήμιου της Κωνσταντινούπολης.
Tο νταμάρι της Ευαγγελίστριας . Η δημιουργία προβλήτας στο λιμάνι αλλά και υλικό για το κτίσιμο και άλλων μεγάλων έργων στην πόλη βασίστηκε στις εξορύξεις από εδώ.
Σιδηροδρομική γραμμή Decauville (τρένα στενής γραμμής), με πολλαπλές ράγες, φόρτωνε σε βαγονέτα το πολύτιμο υλικό.
Γραμμή Decauville (τρένα στενής γραμμής), με πολλαπλές ράγες. Νταμάρι Ευαγγελίστριας.
Από το 1898, πριν κτιστεί το Νοσοκομείο Χαμιδιέ. “Άγιος Δημήτριος” (1904)
Γραμμές Decauville. Κάτω από το Σέιχ Σου.
Το τραίνο μεταφοράς υλικού δίπλα στο παλιό νεκροταφείο. 1900 ~
1960. “The White Devils”. Ακροβατικά στην Έκθεση
Νυχτερινοί θεατές, ατελείωτα πλήθη κόσμου.
1960. “The White Devils”. Ακροβατικά. Αριστερά βάθος η οδός Αγγελάκη, δεξιά νέον διαφήμιση της εφημερίδας “Μακεδονία”
1960. “Επικίνδυνες Αποστολές”. Στο βάθος η είσοδος της Έκθεσης στο Σιντριβάνι.
Δεξιά βάθος η ΧΑΝΘ.
1960. “The White Devils”. Ακροβατικά στην Έκθεση.
Προς το Γ Σώμα Στρατού.
1960. Ατελείωτα πλήθη παρακολουθούν τα ακροβατικά.
Les Diables Blancs από την Τουλούζη. Το κάλυμμα του φωτογραφικού άλμπουμ με την εμφάνιση τους στην Θεσσαλονίκη.
“Καφετζίδης” ή ταβέρνα ο “Τζότζος”, Επταπυργίου με Σθένωνος
“Καφετζίδης” ή ταβέρνα ο “Τζότζος”. Κουτούκι παλιάς κοπής στην Άνω Πόλη. Οδός Επταπυργίου γωνία με Σθένωνος. Η γειτονιά του και τα απέναντι “καστρόπληκτα”.
Ξεκίνησε να λειτουργεί το 1936. Μετά την χούντα γινόταν εδώ αυτοσχέδια καθημερινά γλέντια, όλη η ταβέρνα μια παρέα. Συχνή ζωντανή μουσική από πελάτες που είχαν φέρει όργανα. Πυκνό ντουμάνι, ατμόσφαιρα πραγματικής ομίχλης, φτηνές τιμές, μπορούσες πάντα να βρεις κάτι να φας εδώ έστω και τα βαθειά μεσάνυχτα. Στέκι αντικαθεστωτικών όλων των εποχών. Περιβάλλον βγαλμένο από άλλες εποχές. Πάνω από την ταβέρνα ήταν το σπίτι της οικογένειας. Ανήκε στον μπαμπά Καφετζίδη. Όταν έφτασε σε προχωρημένη ηλικία, την παραχώρησε στους δύο γιούς του, τον Τζότζο (Γιώργο) και τον Λευτέρη.
Στο πίσω μέρος είχε πιάτο την πόλη, θέα ασυναγώνιστη ... μόνο που στα τζάμια υπήρχαν δυο δάχτυλα λίγδα. Μετά από κρασοκατανύξεις κουτρουβαλούσες προς την πόλη από τα σκαλοπατάκια της Σθένωνος. Ο “Τζότζος” ήταν ένα θρυλικό ταβερνείο.
Οδός Επταπυργίου τα “καστρόπληκτα” απέναντι από τον “Καφετζίδη”.
Οδός Επταπυργίου γωνία με Σθένωνος.
“Καφετζίδης” ή ταβέρνα ο “Τζότζος”. Κουτούκι παλιάς κοπής .
Η γειτονιά του “Τζότζου”, τα καστρόπληκτα. Οδός Επταπυργίου.
Όλη η ταβέρνα μια παρέα. Συχνή ζωντανή μουσική από πελάτες που είχαν φέρει όργανα. Πυκνό ντουμάνι, ατμόσφαιρα πραγματικής ομίχλης, φτηνές τιμές, μπορούσες πάντα να βρεις κάτι να φας εδώ έστω και τα βαθειά μεσάνυχτα.
Ο “Τζότζος” ήταν ένα θρυλικό ταβερνείο.
“Καφετζίδης” ή ταβέρνα ο “Τζότζος”.
Οδός Επταπυργίου γωνία με Σθένωνος.
Δεκαετία του 60. Επταπυργίου ακριβώς μπροστά στην ταβέρνα του Τζότζου.
Από ταξίδι του Άγγλου συγγραφέα Roger Gwynn στα Βαλκάνια, έτος 1964. Φωτογραφία γειτονιάς στην Επταπυργίου. Ιδιαίτερη. Ανέβηκε στα σχόλια της ανάρτησης από τον Chris Stamidis Αξίζει να μπει στο κεντρικό θέμα.