Saloni.ca Archive

Ομαδα ερευνας για την παλια Θεσσαλονικη

Στην Παλαμίδου (ή Παλαμήδου -τα περί ορθογραφίας στο τέλος), με 50 χρόνια διαφορά.

Στις δυο πρώτες φωτογραφίες ο Gérard Langlade την αποτυπώνει από το ύψος της Επταπυργίου και λίγο παρακάτω, στα 1917-1918.

Στην 3η, ο Μιχάλης Νομικός την φωτογραφίζει το 1968 και η εικόνα είναι σχεδόν ίδια.

Ακολουθεί το σήμερα…

Μάρα Νικοπούλου

Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid0KiR6udwAsMVRaC7G9s4icRTcrKjjm7ReeKCrM5wPDEQHQATiQc6vRtzDSrSQ9oJal

Φωτογραφία του G. Langlade από τον ιστότοπο της Bibliothèque patrimoniale de Montauban – Montalba. Στην ταμπέλα δεξιά γράφει Άρτης, όπως λεγόταν η συνέχεια της Επταπυργίου προς τα δυτικά. Στα αριστερά, βλέπουμε γυναίκες και παιδιά μπροστά στη βρύση με το στέγαστρο που είχαμε δει εδώ https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid03yjurBP13ohZ4S953HELkoFq3ADf8FzuqSMdgkxLKHpDgoZy6SczHy6DRz1MwMu9l και εδώ https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid02p4nTvzCrd7osmgmGV4B3hPzvcRiA21tWBcMLHHhbNiugXoYriJLLEfX9kSCqP9ztl Ο δρόμος δεν φαίνεται να μην έχει κανονικό πεζοδρόμια, έχει όμως δεντροστοιχία!

… που τη βλέπουμε εδώ από πιο κοντά σε μια ακόμα φωτογραφία του G. Langlade [Bibliothèque patrimoniale de Montauban – Montalba.

Πενήντα χρόνια μετά, στη φωτογραφία του Μιχάλη Νομικού, τα σπίτια και τα περισσότερα δέντρα είναι ακόμα εδώ και η Παλαμήδου / Παλαμίδου είναι ακόμα απολύτως αναγνωρίσιμη παρά τις όποιες αλλαγές.

Στο σήμερα (σε φωτογραφία του Στ. Ασλανίδη) η ταμπέλα αριστερά γράφει πια Επταπυργίου. Δυο δέντρα έχουν απομείνει και υπάρχουν ακόμα μερικά από τα παλιά κτίρια (ή έστω διατηρημένα ως προς τον όγκο τους). Κατά τα άλλα, το θρυλικό μπρος-πίσω του «23» για να στρίψει ξανά στην Επταπυργίου σήμερα έχει καταργηθεί, το Μακεδονικό παραδίπλα έχει κλείσει και στο σταυροδρόμι κυριαρχούν τα γκράφιτι και οι διάφοροι κάδοι…

….Οι οποίοι κάδοι μισοκρύβουν ένα (επισκευασμένο σε κάποια φάση και με αλλαγές στα ανοίγματα, αλλά βασικά το ίδιο) σπίτι που είχαμε δει εδώ https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid06WxNS986euYJXm3yV4bSGyvSgWpmR389JGYLLYfNzxMZ3VvanQcnH5tqDEESWPmAl

Τα περί προέλευσης (και ορθογραφίας) του ονόματος: Αν κρίνουμε από σχεδόν όλους τους υπόλοιπους δρόμους της περιοχής που έχουν αρχαιοπρεπή ή ιστορικά ονόματα, λογικά πρέπει να προέρχεται από τον Παλαμήδη. Σχεδόν πουθενά όμως δεν συναντάται με «η», οι εξαιρέσεις είναι ελάχιστες. Το ρυμοτομικό του 1931 την έχει ως Παλαμίδου, το ίδιο και διάφορες πράξεις τακτοποίησης κλπ. Το πόρταλ του Δήμου Θεσσαλονίκης μπερδεύει ακόμα περισσότερο τα πράγματα: ο χάρτης την γράφει με «ι». Στην αναζήτηση όμως δεν υπάρχει Παλαμίδου, αλλά μόνον ΠαλαμηΔΙΟΥ. Προσπέρασαν μάλλον τον Παλαμήδη και διάλεξαν το …κάστρο του. Ας ελπίσουμε τα γράμματα να πηγαίνουν με όποια από τις τρεις εκδοχές επιλέξει κανείς.

Καρτ-ποστάλ που κυκλοφόρησε κατά τη διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου μας προσφέρει μια εικόνα της καθημερινότητας και της πολυκοσμίας στο εμπορικό κέντρο εκείνης της εποχής. Παρά την αβεβαιότητα εκείνη την ταραγμένη περίοδο, η αγορά σφύζει από ζωή και κίνηση.

Στο βάθος της εικόνας διακρίνεται η αρχή της σκεπαστής αγοράς που ξεκινούσε από την οδό Εγνατία, και κατέληγε στην οδό Πλουτάρχου, στο σημερινό ύψος της Ερμού. Στα δεξιά, κατηφορίζει το βλέμμα στο οικοδομικό τετράγωνο που φιλοξενούσε το Καραβάν Σεράϊ, το διάσημο χάνι. Τα κτίρια, πιθανά προσκτίσματα του παλιού πανδοχείου, τα οποία καταλαμβάνουν μέρος του, δεν προδίδουν τα κατάλοιπά του. Η εικόνα ασαφής και αινιγματική.

Η φωτογραφία προέρχεται από δημοπρασία, “Delcampe”

Στάθης Ασλανίδης

Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid0UqyYh91Eh4yfe5aQmrVqZhvBU71pY1Mrj1jVRjYr5gubgu2brsZ8E3CMHv4H12sal

Στην Αγ. Νικολάου με την αδιέξοδη Κερδώου, λίγο πάνω από τον Άγιο Δημήτριο, στιγμιαία περιγραφή χωρίς λόγια των λεπτομερειών μιας καθημερινότητας πριν 100 χρόνια.
Προσοχή στο σκυλάκι κάτω δεξιά και πάνω στο κρεμασμένο κλουβάκι.

Εξαιρετική λήψη του Gérard Langlade από την Bibliothèque patrimoniale de Montauban – Montalba

Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid0GMNDnSLaxhFBaezFepEPGx534LB12sFKYMcRXWkd9yNHPY8BnyiZ9uHAna4N7LAEl

Βασ. Όλγας 160-2 και 25ης Μαρτίου. Κτίστηκε το 1905 από τον Ξ. Παιονίδη για τον Σεϊφουλάχ πασά (=ξίφος του Θεού). Το 1923 πουλήθηκε στους αδελφούς Ισαάκ και Ιακώβ Σαλώμ και το 1930 έγινε ιδιοκτησία του Σαμουήλ Μορδώχ, με το όνομα του οποίου είναι γνωστή σήμερα η βίλα.

Η συνέχεια: 1940 επιτάσσεται από τους Γερμανούς, 1944 από το ΕΑΜ, 1947 από την Ελλ. Βασιλ. Αεροπορία και λειτουργεί ως παιδόπολη “Αγία Ειρήνη”, κατόπιν στεγάζονται οικογένειες αξιωματιών της Αεροπορίας, επιστρέφει μετά από δικαστικές περιπέτειες στην οικογένεια Μορδώχ, 1952 πουλιέται στο ΙΚΑ που μόλις το 1955 το αναλαμβάνει και γίνεται πολυιατρείο μέχρι το 1972. Προσπάθησαν να το αποχαρακτηρίσουν και να κτίσουν πολυκατοικία. Πράγματι, το 1970 αποχαρακτηρίζεται, σώζεται από την καταστροφή με επέμβαση υπηρεσιών της Νομαρχίας. Εγκαταλείπεται, ως προς τα κινητά του λεηλατείται, το 1976 κρίνεται επιτέλους διατηρητέο και από τότε στεγάζει υπηρεσίες του Δήμου καθώς και την Δημοτική Πινακοθήκη (έχει πλέον μεταστεγαστεί στη Casa Bianca λίγο πιο ψηλά στην Όλγας). Σήμερα είναι η έδρα του Ε' διαμερίσματος και του Οργανισμού Ρυθμιστικού Σχεδίου και Προστασίας Περιβάλλοντος της πόλης.

Πηγή για τις πληροφορίες η ιστοσελίδα: https://www.culturalsociety.gr/thessalonikeon-polis/diavazoyme-arthra/vila-morntoch-mia-vila-me-polles-istories/, που με την σειρά της αξιοποιεί πολλές πηγές από δημοσιεύσεις κυρίως της Θάλειας Μαντοπούλου-Παναγιωτοπούλου.

Σπύρος Αλευρόπουλος

Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid024P17DqA8sxEFhBaJNH4kc8PzsBQ8KFxxVMakJPFzA4632Rwj5FmbpG7MUf3NhHC2l

Λήψη 2023

Η φωτογραφία είναι του Λέοντος Γερασίμου από τον καιρό που λειτουργούσε ως παιδόπολη. Στην σελίδα: https://www.stcloris.gr/index.php?p=8389, όπου και μια μικρή διήγηση από κάποιον που έζησε εκεί ως παιδί.

Από τη σημερινή οδό Μουσούρη, μέσα από το Hôpital Temporaire N°2, “ Princesse Marie ” που λειτούργησε από το 1915-1918.

Ψηφιακό αντίγραφο, όπως αναγράφεται, άγνωστου πρωτοτύπου, ακόμη πιο άγνωστης πηγής από τις γνωστές ΠΦΘ

Σύγχρονη φωτογραφία από την οδό Μουσούρη στην ιστοσελίδα:΅ https://www.facebook.com/thessalonicious/photos/%CE%B7-%CE%B2%CE%AF%CE%BB%CE%B1-%CE%BC%CE%BF%CF%81%CE%BD%CF%84%CF%8E%CF%87-%CE%BE%CE%B5%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B2%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%B5%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%8D-%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%B7-thessalonic/912436560993302/?_rdr

Με κόκκινο βέλος η Μορδώχ, με πράσινη γραμμή η στενή τότε 25ης Μαρτίου, με πράσινο βέλος το διατηρητέο της πυροσβεστικής στην γωνία Μαρτίου με Αλεξανδρείας. Η γειτονιά των συμμαχικών νοσοκομείων στον 1ο παγκ. πόλεμο με τις βίλες ανάμεσά τους.

Η ανατολική όψη Από την Υπηρεσία αποκαταστάσεως σεισμοπλήκτων (ΥΑΣΒΕ), αρχιτεκτονική μελέτη του 1979, των αρχιτεκτόνων μηχανικών Τσομπάνογλου και Κασπαριάν.

Η βορινή όψη Από την Υπηρεσία αποκαταστάσεως σεισμοπλήκτων (ΥΑΣΒΕ), αρχιτεκτονική μελέτη του 1979, των αρχιτεκτόνων μηχανικών Τσομπάνογλου και Κασπαριάν.

Η δυτική όψη. Από την Υπηρεσία αποκαταστάσεως σεισμοπλήκτων (ΥΑΣΒΕ), αρχιτεκτονική μελέτη του 1979, των αρχιτεκτόνων μηχανικών Τσομπάνογλου και Κασπαριάν.

Η νότια όψη. Από την Υπηρεσία αποκαταστάσεως σεισμοπλήκτων (ΥΑΣΒΕ), αρχιτεκτονική μελέτη του 1979, των αρχιτεκτόνων μηχανικών Τσομπάνογλου και Κασπαριάν.

Λεπτομέρεια οροφής από τον Νίκο Αραμπατζή στο https://www.openhousethessaloniki.gr/building/vila-morntoch/

Οι επόμενες φωτογραφίες του Στέφανου Πασβάντη από την σελίδα: The Οttoman-era Heritage of Greece

Ενδιαφέρουσα φωτογραφία της καμαρούλας που υποστηρίζει το κρεμμύδι της Μορντώχ. Φωτογραφία του Panos Dimas, 2020

Εντυπωσιακή -και πολυφωτογραφημένη- η στροφούλα που κάνει η Κ. Μελενίκου δυτικά της Αποστόλου Παύλου . Εδώ σε φωτογραφία του Gérard Langlade που στέκεται έχοντας πίσω του την κρήνη που υπήρχε στην συμβολή Μελενίκου με Απ. Παύλου. [Πηγή: Bibliothèque patrimoniale de Montauban – Montalba]

Το σημείο το είχαμε ξαναδεί αναλυτικά, σε λήψεις φωτογράφων της Γαλλικής Στρατιάς και του Joseph Pigassou, εδώ: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid0SXe6t6SqNCLPuYsvnRi8fXrAzAGgHy7XvDgDgi9mW7cGvHZgNymZcCgzucunNC8rl

Μάρα Νικοπούλου

Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid035mveyYssXr7muKCLFen3gPPVzpS6RyKVYWfsCwvZBNjHYGvWRPD7cGm925CjR7sql

Τρεις φωτογραφίες περίπου από το ίδιο σημείο. Επταπυργίου στο ύψος της Σθένωνος κατά την κατοχή. Όχι ιδιαίτερα τουριστικό το σημείο, οπότε κάθε λήψη από αυτές τις εποχές ευπρόσδεκτη να συμπληρώσει την εικόνα της περιοχής.

Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid02XWPhrRz64cUzQLwvJxcErQkUftoCuKpwy4kadqJzJAHjYN8txH85R2rNpUkarmxgl

Ακριβώς με Σθένωνος, ο φωτογράφος ίσως πάνω σε μπαλκόνι ή κεραμοσκεπή. Αναγνωρισμένη και αναρτημένη από τον Αλέξ. Σαββόπουλο εδώ: https://archive.saloni.ca/2965

Μπροστά μας κατηφορίζει η Σθένωνος

Πηγαίνοντας ανατολικά από την Επταπυργίου προς τους Βλατάδες. Μια ματιά στα σπιτάκια στον οπτικό ορίζοντα προς την κάτω πόλη και την θάλασσα.

Στην καρδιά της αγοράς, μέσα στα πολυδαίδαλα στενάκια της, υπήρχε κάποτε η οδός Φανής Σπίθα. Η πορεία της ήταν ιδιαίτερη. Ξεκινούσε κάθετα, τέμνοντας την οδό Βενιζέλου και μετά, με μια γωνία σχεδόν 90 μοιρών, συνέχιζε παράλληλα με αυτήν. Η φωτογραφία που βλέπουμε είναι τραβηγμένη δίπλα στην οδό Βενιζέλου, με κατεύθυνση προς τα νοτιοδυτικά.

Το μακρόστενο κτίριο που δεσπόζει στην εικόνα, κατάφερε να επιβιώσει της πυρκαγιάς. Αρχικά ανακατασκευάστηκε πρόχειρα και για μερικά χρόνια λειτούργησε ξανά ως εμπορικό κατάστημα.

Η φωτογραφία προέρχεται από δημοπρασία, “Delcampe, Item n° #1361052958”

Στάθης Ασλανίδης

Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid032mqzDjUDYvB6N7qyG1AvCgKBmenmBefW18bWsiwWtjagwumL1Q1hXD1GZas3B4rMl

Οδός Βενιζέλου με Φανής Σπίθα

Λήψη από τη συμβολή της οδού Βενιζέλου με την καταργημένη οδό, Φανής Σπίθα. Πίσω από το μακρόστενο κτίριο βλέπουμε το Τζεντίτ Χαν στη γωνία Βενιζέλου με Αγίου Μηνά, το σημερινό εμπορικό κατάστημα “Πλαίσιο”.

Στον κίτρινο κύκλο η θέση του φωτογράφου και με το βέλος η κατεύθυνση της λήψης.

Χθες είδαμε το τζαμί, τεκέ του Φετχιέ σε αεροφωτογραφία μετά την πυρκαγιά.

Ο Δημητριάδης πιθανολογεί ότι πρόκειται για τη Μονή του Τιμίου Προδρόμου που έγινε τεκές μετά την άλωση της πόλης (άλλωστε Fethiye σημαίνει “της κατακτήσεως”) το 1430. Ίσως ο παλιότερος τεκές της πόλης. Ιδρυτής αναγράφεται ο Hamza Çavuş, σύμφωνα με έναν πίνακα ισλαμικών ιδρυμάτων της πόλης, (Δημητριάδης: Τοπογραφία της Θεσσαλονίκης κατά την εποχή της τουρκοκρατίας, σ.380).

Σήμερα βλέπουμε την είσοδο, τον κήπο, τον μιναρέ του. Κεντρικό πρόσωπο σ' αυτές ο ντεντέ, χότζας στο τζαμί, μουεζίνης πάνω στον μιναρέ.

Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid02d7Hw8bxhoLEm98LyH7DeDXHBYSNf3CqoMxJWfx5cu9Bdd5e5FyqPvVPwrjiibGn3l

Η είσοδος στον κήπο

Λήψη Gérard Langlade από τον διαδικτυακό ιστότοπο του Bibliothèque patrimoniale de Montauban – Montalba

Λήψη Gérard Langlade από τον διαδικτυακό ιστότοπο του Bibliothèque patrimoniale de Montauban – Montalba

Το ίδιο πρόσωπο από άλλον φωτογράφο

Λήψη του Paul Fils από το pop.culture.gouv.fr

Πιο κοντινή λήψη δίπλα στην κρήνη

Λήψη του Paul Fils από το pop.culture.gouv.fr

Μετά την πυρκαγιά

Λήψη Gérard Langlade από τον διαδικτυακό ιστότοπο του Bibliothèque patrimoniale de Montauban – Montalba

Ο μιναρές. Ως μουεζίνης διακρίνεται επάνω στον εξώστη.

Λήψη Gérard Langlade από τον διαδικτυακό ιστότοπο του Bibliothèque patrimoniale de Montauban – Montalba

Από κοντά. Η χαρακτηριστική κίνηση στο κάλεσμα για προσευχή. Το τοπίο γύρω του έρημο.

Λήψη Gérard Langlade από τον διαδικτυακό ιστότοπο του Bibliothèque patrimoniale de Montauban – Montalba

Στο κέντρο της φωτογραφίας ο καμένος Άγιος Δημήτριος και πιο πάνω το Γενί Χαμάμ. Η οδός Αγίου Νικολάου που περνάει μπροστά από το χαμάμ και πίσω από το ιερό του Αγ. Δημητρίου θέτει περίπου τα όρια στο τι έχει καταστραφεί και τι όχι σ αυτό το ύψος.

Πιο πάνω τα πράγματα καλύτερα, πιο κάτω η απόλυτη καταστροφή. Κάτω από τον Άγιο Δημήτριο και αριστερότερα η αυλή του Φετχιέ λειτούργησε σαν ζώνη πυροπροστασίας του τζαμιού. Απόσπασμα κάτοψης μιας τραγωδίας από το delcampe.

Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid0suMhJBp7S1G4jgDypVhBeXpLRXEhSsSFtYj6b2rsPDsN2BghDKKHJq2d7fu3K1ral

Φωτογραφία χωρίς τίτλο, με αύξοντα αριθμό 26, που περιλαμβάνεται στο βιβλίο των Χαράλαμπου Παπαστάθη και Ευάγγελου Χεκίμογλου “Η μεγάλη πυρκαγιά της Θεσσαλονίκης (1917)”, έχει ληφθεί από το βόρειο παράθυρο του κτιρίου που βρισκόταν στην οδό Φράγκων με Τραπέζης 1, με κατεύθυνση βορειοδυτική.

Στο αριστερό τμήμα της φωτογραφίας, καταλαμβάνεται μεγάλο μέρος του ιερού της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας της Αμιάντου Συλλήψεως της Θεοτόκου, που βρίσκεται ανατολικά του κυρίως ναού.

Μπροστά μας και παράλληλα, βρίσκονται οι οδοί Καθολικών και ακολουθεί η Κολόμβου. Στο βάθος, διακρίνονται αχνά το τζαμί Γιουσούφ πασά στη Λέοντος Σοφού και βορειότερα ο βυζαντινός ναός της Αγίας Αικατερίνας στην άνω πόλη, με τον περίοπτο μιναρέ του Γιακούμπ πασά τζαμί.

Στάθης Ασλανίδης

Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid02314V1Uh7KENPQDVTQSott4NtgtaSusdSRCb9bpUXsb2FeCnt6Bu8cqe7C7d3Dd8bl

Στον κύκλο η θέση του φωτογράφου και με το βέλος η κατεύθυνση της λήψης.