Saloni.ca Archive

Ομαδα ερευνας για την παλια Θεσσαλονικη

Μια ασυνήθιστη λήψη την περίoδο της Κατοχής από τη «Μεσαία Πορτάρα» στην Ακρόπολη προς την Άνω Πόλη.

Σε αντίθεση με προηγούμενες λήψεις που έχουμε δει κατά καιρούς από την αντίστροφη κατεύθυνση, εδώ ο φακός εστιάζει στα τελευταία σπίτια της οδού Ακροπόλεως, ακριβώς στο σημείο που συναντά την Επταπυργίου.

Φωτογραφία του Hermann Hirchenhein.

Πηγή: Γερμανικό Ιστορικό Μουσείο (Deutsches Historisches Museum-DHM) Κωδικός: DHM00722751 [https://objekt.db.dhm.de/] Στάθης Ασλανίδης

Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid0RbdNq4Htjr7Cg8ya4tQ5RxWdowPaSdUVU8KuK31rSxPMsnvVngSFF5CuBFrnRxa9l

  1. Φωτογραφία την περίοδο της Κατοχής.

Μια γυναίκα στέκεται στην άνοδο της οδού Σοφοκλέους λίγο πάνω από την Αγίου Δημητρίου.

Φωτογραφία του Hermann Hirchenhein.

Πηγή: Γερμανικό Ιστορικό Μουσείο (Deutsches Historisches Museum-DHM) Κωδικός: DHM00722943 [https://objekt.db.dhm.de/]

Στάθης Ασλανίδης

Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid02Ub41FfuqZSD1ohvyJXGsAwLSQpoJsYVnR8YddDq2DC4h3n66EW5MZTLynYb8q3Nil

Το ιταλικό δημοτικό σχολείο “Alessandro Manzoni” (Scuola popolare Manzoni) και η ιταλική Οικοκυρική Σχολή (Scuola di Economia Domestica) στην πλατεία Βαρδαρίου και οι εβραίοι μαθητές τους.

Τα σχολεία διέκοψαν την λειτουργία τους με την κήρυξη του πολέμου, αλλά επαναλειτούργησαν μετά την γερμανική κατάληψη της πόλης. Όπως είχαμε δει στο παρελθόν, ιταλικό σχολείο στην περιοχή του Βαρδάρη υπήρχε ήδη από παλιότερα, η “Societa cooperativa Operaia di Mutuo Soccorso” με πρόεδρο μάλιστα τον Αριγκόνι. (βλ. πληροφορίες και φωτογραφίες https://archive.saloni.ca/1898).

Το Alessandro Manzoni ήταν ένα λαϊκό σχολείο “για τα παιδιά των εβραϊκών φτωχογειτονιών της δυτικής πλευράς τα περισσότερα εκ των οποίων δεν κατέβαλλαν δίδακτρα αλλά τους παρεχόταν και γεύμα. Τα παιδιά των αστών φοιτούσαν στην ανατολική πλευρά της πόλης και αυτά των πενήτων στη δυτική” Βλ. Μπουρούτης, Ανδρέας «Τα ευρωπαϊκά σχολεία της Θεσσαλονίκης (1888-1943): Πολιτιστική και κοινωνική τομή σε πόλη της ύστερης Αυτοκρατορίας» Διδακτορική διατριβή, Θεσσαλονίκη 2016, σ.333.

Ο Μπουρούτης αναφέρει ως έτος λειτουργίας αυτού του σχολείου το 1921, αν και όπως έδειξε η Μάρα Νικοπούλου ό.π. η cooperativa ιδρύθηκε το 1902. Το κτίριο, ή έστω ό,τι έχει απομείνει από αυτό σήμερα, φτιάχτηκε σε σχέδια του αρχιτέκτονα Ελί Μοδιάνο το 1933 από τους Ιταλούς στη θέση του παλιού Γερμανικού σχολείου (Από το αφιέρωμα στον Ελί Μοδιάνο https://archive.saloni.ca/207).

Όπως αναφέρει ο Μπουρούτης “η συντριπτική πλειοψηφία των φοιτώντων εκεί ήταν εβραίοι, μέχρι το 1938 μάλιστα αναφέρονταν ως «ισραηλίτες» ή «εβραϊκού» θρησκεύματος. Από το 1938 η κατηγοριοποίηση των φοιτώντων αλλάζει και γίνεται πλέον επί τη βάσει αναγραφής της φυλής. Οι εβραίοι μαθητές αναφέρονταν ως «εβραϊκής φυλής» ενώ οι Ιταλοί καθολικοί ως «άριοι». Στην Θεσσαλονίκη δεν αντιμετωπίστηκε κάποιο ζήτημα εκδίωξης των εβραίων μαθητών, γιατί αποτελούσαν τη μεγάλη πλειοψηφία και μια τέτοια πράξη θα ήταν καταστροφική για τη λειτουργία των ιταλικών σχολείων. Όταν όμως ζητήθηκε από το ιταλικό κράτος να εκδιωχθούν οι εβραίοι καθηγητές από το προσωπικό, από τους Ιταλούς επίσημους στην πόλη επιχειρήθηκε να αναβληθεί η υπόθεση, αντιλαμβανόμενοι τις αρνητικές συνέπειες για το σχολείο.... Μετά την εκδίωξη και των εβραίων μαθητών ακολούθησε διαμαρτυρία εβραίων αλλά και χριστιανών μαθητών που εισήλθαν στο γραφείο του συλλόγου αποφοίτων και αποκαθήλωσαν τα πορτρέτα του βασιλιά και του Μουσολίνι. Ο διευθυντής του σχολείου αντικαταστάθηκε επειγόντως. Μπουρούτης ό.π. σσ.428-430

Κάποια πρόσθετα στοιχεία για τους μαθητές των Ιταλικών σχολείων στην πόλη: Στα ιταλικά σχολεία της Θεσσαλονίκης κατά το σχολικό έτος 1933 – 1934 φοιτούσαν 456 μαθητές εκ των οποίων οι 148 ήταν Έλληνες. Στην διατριβή της Φωτ. Καγιόγλου: «Ξένη προπαγάνδα, κουλτούρα, πολιτική στο καθεστώς της 4ης Αυγούστου: το περιοδικό “Olimpo» Θεσσαλονίκη, 2014 σ.228

Σπύρος Αλευρόπουλος

Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid02LPLHkrHZahD5yDhNh5mjPhPGA5CCqcP77zVQPxAbdd56nreEUyeftFaNb9HsN7ZXl

Το σχολείο λίγο πριν τον πόλεμο

Η πίσω πλευρά της προηγούμενης φωτογραφίας. Δωρήθηκε στην διευθύντρια της Οικ. Σχολής Ida Zambaldi επ ευκαιρία της προαγωγής της ( ; ) το 1939 και βρέθηκε από τον Αλεξ. Σαββόπουλο

Ψάχνοντας το όνομα της Ida Zambaldi, εντοπίστηκε αυτό το αναγνωστικό σε ιταλική και ελληνική γλώσσα (Il Primo Libro D'Italiano Per Scuole Della Grecia) που την φέρει το 1942 να είναι διευθύντρια στο Γυμνάσιο Θηλέων στην Κέρκυρα (ίσως η προαγωγή της) https://palaio-biblio.gr/katastima/nees-paralabes/primolibrogrecia1942-detail.html?fbclid=IwY2xjawONDWxleHRuA2FlbQIxMABicmlkETF4Qk5ZVmVPd3h0VG02bEhoc3J0YwZhcHBfaWQQMjIyMDM5MTc4ODIwMDg5MgABHhZkDAX-vEsccIBkil9KmHqVVCtq-n96v_mbTJI3tB19pVqb3ybR2wjIDH0T_aem_nv0DFqmrIal4zVduMWO74A&brid=QEuifpxkz5idr5NKtn-4Cg

Από μια παρουσίαση της Σχολής στην εφημερίδα ΦΩΣ τον Μάιο του 1938 σε άρθρο του Ν. Φαρδή, έχουμε και την εικόνα της διευθύντριας της Οικοκυρικής Σχολής

“Alessandro Manzoni” κατά την κατοχή, δεξιά

Ανήκε στο ιταλικό δημόσιο μέχρι την δεκαετία του '90 που πουλήθηκε στην Εθνική Τράπεζα, η οποία είχε αρχίσει την λειτουργία της στην περιοχή το 1960. Στο κτίριο λειτουργούσε ο φούρνος- ζαχαροπλαστείο του Τερκενλή ενώ στο ανώγειο είχε την έδρα της η Γενική Ασφάλεια

Η Εθνική Τράπεζα αριστερά και το καφενείο Ηλύσια, στη θέση του Τερκενλή. Το “ζαχαροπλαστείον” από πάνω έχει μείνει να θυμίζει την πρότερη χρήση

Τό 2003 πουλήθηκε στην εταιρία Ζησιάδης καί Σία. Το κέλυφος τού κτιρίου είναι διατηρητέο σύμφωνα μέ απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού από τό 2002. Φωτογραφία από το αφιέρωμα στον Ελί Μοδιάνο https://archive.saloni.ca/549

Η κατάστασή του σήμερα

Στα 2.055 m², η εταιρία Αzate, όπως ανακοίνωσε στην ιστοσελίδα της, σχεδιάζει να χτίσει πολυώροφο κτίριο συνολικού εμβαδού 8.700 m² με parking 60 θέσεων.. Διαβάστε περισσότερα εδώ: https://parallaximag.gr/thessaloniki-news/ethniki-trapeza-tis-plateias-vardariou-mia-mavri-trypa-pou-pagose-ton-chrono?fbclid=IwY2xjawONDdNleHRuA2FlbQIxMABicmlkETF4Qk5ZVmVPd3h0VG02bEhoc3J0YwZhcHBfaWQQMjIyMDM5MTc4ODIwMDg5MgABHlMmaMYsoTTwPED2EdrU6IzdEVNoTS1rIv9w4Qi48DlCry8cCzSmj3m-d_y8_aem_25lAn-ddlc7DsomZj-376g&brid=A5cpIMaqseCx0bf9bt2axw

Μία πρόταση αποκατάστασης έχει κατατεθεί εδώ: https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2Fwww.archisearch.gr%2Farchitecture%2Fresearch-project-restoration-proposal-of-the-alessandro-manzoni-school-by-eli-modiano%2F%3Ffbclid%3DIwZXh0bgNhZW0CMTAAYnJpZBExeEJOWVZlT3d4dFRtNmxIaHNydGMGYXBwX2lkEDIyMjAzOTE3ODgyMDA4OTIAAR5RKb9B3JZfvHEbeQjPhmQ9wrYiFU8LLNySpmYjiVLgcKZmDqIZxHQQmU2n0Q_aem_f0r91mEJtDy9dV4chYcY9A%26brid%3DPJl7S7eM6QFz85sSN5uQHA&h=AT1Y5B33vLYZA7N4LJxRf5l248KFOhotQt99ODLETMjCg2JS64EjEx8PQbAc8KYfU7W7Bg1JIliDidBmhUqHL4VCtAzMRG9O7cMKZN5nsW5QWGHSUX4U0ECwoHkp-BuSTegmAkYut7MpmTE-&__tn__=-UK*F

Μιλώντας για τα ιταλικά σχολεία εδώ η κομματική ταυτότητα ενός ιταλού εκπαιδευτικού, του Carlo Masi στην Θεσσαλονίκη. Μάρτιος του 1930

P.N.F. Partito Nazionale Fascista Fascio (=σύνδεσμος) της Θεσσαλονίκης

Στο Φως το καλοκαίρι του 1938 μια ανακοίνωση-πρόσκληση για εκμάθηση της ιταλικής γλώσσας από ενδιαφερόμενους αλβανούς μαθητές. Δωρεάν μαθήματα προκειμένου να ενταχθούν στο ιταλικό εκπαιδευτικό σύστημα της πόλης

Φωτογραφίες από τη θάλασσα προς το παραλιακό μέτωπο της πόλης. Η λήψη τους τη δεκαετία του ΄30 σύμφωνα με την πηγή: https://www.rmg.co.uk/collections/ Βασιλικά Μουσεία Γκρίνουιτς (Royal Museums Greenwich)

Στάθης Ασλανίδης

Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid0ybysk1H1AfLGSd75cTHCRPNvsQqN9mSbnsAw72AAZvDJzYxqGrHP2JKBcdgz3pyVl

Από τον μιναρέ της Αγίας Σοφίας, μια φωτογραφία μετά την πυρκαγιά μας προσφέρει την τομή ενός κομματιού μιας πενταώροφης πολυκατοικίας, στο κέντρο της πόλης, σχεδόν απέναντι από τον Άγιο Νικόλαο τον Τρανό.

Αυτό που έχει απομείνει είναι ένα ελάχιστο τμήμα από το δυτικό κομμάτι των ορόφων αυτής της οικοδομής, το οποίο όμως διασώζει την τυπική επανάληψη της διαμόρφωσης σε κάθε όροφο.

Συγκεκριμένα, αν δεν κάνω λάθος, βλέπουμε τον χώρο της κουζίνας με την εστία και ό,τι έχει απομείνει από την χοάνη από πάνω της για την διοχέτευση του καπνού προς τις καμινάδες της σκεπής.

Η λογική της πολυκατοικίας στις αρχές του 20ου αιώνα.

Σπύρος Αλευρόπουλος

Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid02TGViUNCiw5qqkG8KVR2mC7SBEaXD1MABvivnDtNX4p4tC8osYd9NDZxiAzGZ8fNyl

Χτίστηκε το 1928 με την οικοδομική άδεια 1335/28, σε σχέδια των Μαλάκη-Ζωγράφου, για λογαριασμό του Γραμματικού. Ξεχωρίζει από μακριά από τον τρούλο στον οποίο καταλήγει.

Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid0yMtjvdGyZkXbqCJQhybD1pwwgn2pccVBg63Pds2febBBr8QGSa664sDmENgD6JEMl

Μεσοπολεμική φωτογραφία από την ιστοσελίδα της Άγνωστης Θεσσαλονίκης. Στο ισόγειο φιλοξενούσε την ποτοποιία “Γραμματικού Ραξ” και το ζαχαροπλαστείο “Παρισινόν”.

Από την ταράτσα του μεγάρου η λήψη. Απο δημοπρασία αυτή η κατοχική φωτογραφία που βλέπει προς τα δυτικά με την Μητρόπολη να διακρίνεται στο κέντρο.

Σύγχρονη φωτογραφία από την ιστοσελίδα της Παράλλαξης: https://parallaximag.gr/thessaloniki-news/anakalypste-ta-ktiria-tis-polis-megaro-grammatikoy-tsimiski-96

Ένα πανοραμικό πλάνο τραβηγμένο από τον μιναρέ της Ροτόντας, με βορειοδυτική κατεύθυνση. Αποτυπώνει ένα εκτεταμένο τμήμα της Θεσσαλονίκης, από την περιοχή του Προφήτη Ηλία έως τη Μονή Βλατάδων.

Μια σημαντική διευκρίνιση. Παρόλο που η εγγραφή της στο Βρετανικό Πολεμικό Μουσείο καταχωρήθηκε τον Οκτώβριο του 1923, η λήψη εκτιμάται ότι έγινε πολλά χρόνια νωρίτερα, πριν από τη Μεγάλη Πυρκαγιά του 1917.

Στάθης Ασλανίδης

Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid0CsuvYoRBmN4fxWLyu7EcKXCzrFZ5KNqj44yLCb3U51KQr7rofS6rz5EpojHjTnzZl

Πανοραμική λήψη από τον μιναρέ της Ροτόντας. Η πηγή της φωτογραφίας είναι η Υπηρεσία Εθνικών Αρχείων και Καταγραφών των ΗΠΑ (U.S. National Archives and Records Administration – NARA). Το αρχείο είναι διαθέσιμο για κατέβασμα σε μεγάλη ανάλυση, στην ιστοσελίδα:

https://nara.getarchive.net/media/view-from-a-minaret-salonika-campaign-a82b5f

Προς διευκόλυνση της τοπογραφικής ανάλυσης, έχουν σημειωθεί στη φωτογραφία οι θέσεις των εκκλησιών και των τζαμιών, όπως αυτά υπήρχαν κατά τη διάρκεια του Α΄ Π.Π.

Μια λήψη από το ύψος της οδού Επταπυργίου στη συμβολή της με την Παλαμίδου τον μακρινό Οκτώβριο του 1928. Ο φωτογράφος έχει στραμμένη την πλάτη του στο παλαιό ρήγμα, γνωστό ως Εσκί Ντελίκ (Eski Delik). Το πλάνο καταλήγει στην οδό Ευδόξου.

Η φωτογραφία προέρχεται από τη «Βρετανική Σχολή Αθηνών» (B.S.A.) και ανήκει στη συλλογή της οικογένειας John Pendlebury.

Κωδικός τεκμηρίου: PEN/2/2/3/62

Στάθης Ασλανίδης

Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid0oZzzmzJ1tEXWnqnuN3Xctir24aD3tp2qoRfcnXUhYnGYJ2wSYBU4GzpuEmhpAxbVl

«Σαρκοφάγος εις μίαν οδόν»

Τίτλος φωτογραφίας από μία σειρά ταχυδρομικών δελτίων (καρτ-ποστάλ) που κυκλοφόρησαν κατά τη διάρκεια του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου με απεικονίσεις δρόμων της πόλης.

Η λήψη τραβηγμένη σε μία άγνωστη οδό, απεικονίζει μία σαρκοφάγο τοποθετημένη καταμεσής του δρόμου. Στο παρελθόν, η θέση του φωτογράφου αποτελούσε ένα άλυτο μυστήριο.. Το ύψος και το εύρος της θέασης είναι αρκετά περιορισμένα, εστιάζοντας αποκλειστικά στη σαρκοφάγο, και δεν αποκαλύπτουν κανένα στοιχείο για το σημείο λήψης.

Σήμερα όμως η τύχη μας χαμογέλασε. Η αναζητούμενη σαρκοφάγος εντοπίστηκε στο βιβλίο «Archaeology Behind the Battle Lines» των Andrew Shapland και Ευαγγελίας Στεφανή. Σύμφωνα με την έρευνα, τοποθετείται στη συμβολή των καταργημένων οδών Αρπάλου με Αγίου Νέστορος.

Η Αρπάλου ήταν μία πάροδος που συνέδεε τις οδούς Αγίου Νέστορος και Αγίου Δημητρίου στο μέσο περίπου του ναού. Στη σημερινή ρυμοτομία το σημείο αυτό αντιστοιχεί περίπου στη συμβολή των οδών Αγίου Δημητρίου 96 με Αγνώστου Στρατιώτου. Ο φωτογράφος έχει στραμμένο τον φακό προς τον βορρά.

Στάθης Ασλανίδης

Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid0qD1jpJuwZt1DHaD3sAyoGmaSgBNBmY1czdAty3ci33ZGfzyze9PLqBFuawsVExTnl

Αρπάλου με Αγίου Νέστορος στην παλιά ρυμοτομία. Η φωτογραφία προέρχεται από τον ιστότοπο Delcampe.

Η φωτογραφία, τραβηγμένη από τον Robert Gaddie, απεικονίζει τη σαρκοφάγο σε πρώτο πλάνο, με τον ναό του Αγίου Δημητρίου στο βάθος, όπως ήταν μετά την καταστροφική πυρκαγιά του 1917. Η φωτογραφία προέρχεται από το βιβλίο «Archaeology Behind the Battle Lines» των Andrew Shapland και Ευαγγελίας Στεφανή .

Φωτογραφία του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου (D.A.I.) που δείχνει τη σαρκοφάγο στον περίβολο του Γενί Τζαμί. Η ημερομηνία εγγραφής, 26 Οκτωβρίου 1967. Κωδικός τεκμηρίου: 67.1895

Στιγμιότυπο σύγχρονης εικόνας σχεδόν από το ίδιο σημείο στη συμβολή των οδών Αγίου Δημητρίου με Αγνώστου Στρατιώτου.

Η θέση του φωτογράφου στη παλαιά ρυμοτομία. Η λήψη στον κίτρινο κύκλο με κατεύθυνση το βέλος.

Η πίσω όψη της καρτ-ποστάλ.