Πανοραμική άποψη της Θεσσαλονίκης της πρώτης δεκαετίας του 1900, στην οποία διακρίνεται αριστερά η Αγία Σοφία και στο βάθος η δενδροστοιχία της Μονής Βλατάδων καθώς και τα τείχη.
Η επιχρωματισμένη φωτογραφία με βόρειο προσανατολισμό, πρέπει να έχει τραβηχτεί από την ταράτσα οικίας στην γωνία των τότε οδών Βασ. Καρόλου και Βύρωνος.
Πάνω, ψηλά στην οδό Βαλαγιάννη, η σημερινή Παπαναστασίου. Ο δρόμος για το Ρωσικό Νοσοκομείο, Μαιευτήριο τότε. Στην ευθεία της οδού Πέλλης ο λάκκος προς το Ιπποκράτειο.
Διακρίνονται η νότια στοά του ναού και το μικρό πρόπυλο της δυτικής εισόδου, τα οποία κατασκευάστηκαν σε νεοκλασικό ρυθμό το 1907.
Η φωτογραφία είναι του Καταστήματος Κούνιο και προσφέρεται σε δημοπρασία στο ebay.
Σ' ένα φιλμάκι της ΕΤ1 του 1983, από το αρχείο του Θανάση Γιώγλου, όπου ο Απόστολος Καλδάρας εξηγεί για το πώς θα πρεπε κάτω από άλλες συνθήκες να ήταν οι στίχοι από το ¨Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι”, εμφανίζονται λίγες εικόνες της Άνω Πόλης.
Σε μία από αυτές, φαίνεται μια ανηφοριά. Ο Στάθης Ασλανίδης αναγνώρισε έναν δρόμο, την Αγίας Αναστασίας, λίγο κάτω από το Επταπύργιο, παρά την αλλαγή της ρυμοτομίας. Η κλίση του δρόμου καθώς και οι κολώνες του ηλεκτρικού παρέμειναν σταθερές.
Ο στρατηγός Franchet d'Espèrey μόλις φτάνει μπροστά από το κτήριο με την χαρακτηριστική τριγωνική σκεπή, που υπήρχε μετά την διασταύρωση της Λεωφόρου Βασιλέως Γεωργίου με την σιδηροδρομική γραμμή Θεσσαλονίκης-Μίκρας, Το κτήριο στεγάζει την ξυλεμπορική επιχείρηση ιδιοκτησίας του M. Franches.
To κτήριο επισημασμένο σε πανοραμική φωτογραφία της ευρύτερης περιοχής του Λευκού Πύργου.
Στον κίτρινο κύκλο ο φωτογράφος και με το βέλος η κατεύθυνση της λήψης.
Ντεπό. 2 φωτογραφίες της οικίας του Σπύρου Γεωργιάδη. Η πρώτη, στο πλατύσκαλο, στην οδό Μπάμπη Άννινου. Ο άδειος χώρος μπροστά ονομαζόταν “ο Kήπος του Ιταλού”.
Στο βάθος σπίτια της οδού Σκιάθου. Η δεύτερη από την ταράτσα της ίδιας κατοικίας.
Αν κάποιος-α θυμάται κάτι από την περιοχή που βλέπουμε θα ήταν ευχάριστη έκπληξη. Χειμώνας, αρχές της δεκαετίας του 60.
Η Παλαμίδου είναι ο δρόμος με τα δέντρα που φαίνεται μπροστά μας
Σε ζουμ μιας φωτογραφίας του Gerard Langlade διακρίνουμε τον ίδιο κάπως λοξό κορμό δέντρου, Η ταμπέλα της μικρής οδού Άρτης, κάθετης της Παλαμίδου, επιβεβαιώνει την αρχική υπόθεση
Η οδός Αρτης σύμφωνα με το Β. Δημητριάδη είναι η σημερινή οδός Επταπυργίου