Κάτω από τον καμένο Άγιο Δημήτριο πιάτσα ταξί
Πιάτσα ... ταξί. Κάτω από τον καμένο Άγιο Δημήτριο.
Πανοραμικές φωτογραφήσεις από γερμανικό περιοδικό του 1942
Πλατεία Αριστοτέλους, Βαρδάρης, Κάστρα ... Πανοραμικές φωτογραφήσεις από γερμανικό περιοδικό του 1942.
Στα 1942. Πλατεία Αριστοτέλους.
Βαρδάρης, η Εγνατία δεξιά.
Κάστρα. 1942
... συνέχεια της προηγούμενης
18 Απριλίου 1903. Η Οθωμανική Τράπεζα, γωνία Φράγκων και Λέοντος Σοφού
18 Απριλίου 1903. Το παλιό κτίριο της Οθωμανικής Τράπεζας, κατεστραμμένο. “Φραγκομαχαλάς”. Γωνία Φράγκων και Λέοντος Σοφού.
Χτίστηκε το 1840 από τον Jake Abbott, Αγγλοέλληνα έμπορο και κτηματία. Tο 1858 φιλοξενήθηκε εδώ ο σουλτάνος Αβδούλ Μετζίτ ο Α’ μαζί με τον γιο του, Αβδούλ Χαμίτ. Λίγα χρόνια αργότερα ο Άμποτ καταστράφηκε οικονομικά, λόγω σπάταλης, αλόγιστης, “μεγάλης” ζωής. Ξόδευε ανεξέλεγκτα. Πούλησε τότε το αρχοντικό στην Αυτοκρατορική Οθωμανική Τράπεζα, σαν υποκατάστημα της Τράπεζας στην πόλη, από το 1863. Το κτίριο ανατινάχτηκε από τους Βούλγαρους “βαρκάρηδες” αναρχικούς το 1903 και καταστράφηκε ολοκληρωτικά. Αμέσως μετά στην ίδια ακριβώς θέση κτίστηκε το νέο κτίριο (γλύτωσε από την μεγάλη πυρκαγιά) που από το 1987 στεγάζει το Κρατικό Ωδείο.
2 αγάλματα που είχαν τοποθετηθεί στον κήπο από τους Άμποτ (1858) έχουν διασωθεί. Κοσμούν την αυλή του Ωδείου. Λόγω τραπεζικής “προϋπηρεσίας” τα ονόματα που τους έχουν δοθεί είναι “ Οικονομία” και “Πίστη”.
Αποσπάσματα φωτογραφιών, καλής ποιότητας, (1903) με λεπτομέρειες του βομβαρδισμένου κτιρίου και της γύρω περιοχής. Musée d' Orsay
Το παλιό κτίριο της Οθωμανικής Τράπεζας, κατεστραμμένο. 18 Απριλίου 1903.
Στη είσοδο τα 2 αγάλματα που είχαν τοποθετηθεί στον κήπο από τους Άμποτ (1858).
Το εσωτερικό της Οθωμανικής τράπεζας. Λεπτομέρειες του βομβαρδισμένου κτιρίου .
Η “Λέοντος Σοφού” το 1903. Στο άνοιγμα η οδός Φράγκων. Αριστερά τα ερείπια της Οθωμανικής Τράπεζας.
“Λέοντος Σοφού” προς Εγνατία.
Πίσω από την Τράπεζα η επίσης κατεστραμμένη “Γερμανική Λέσχη”
Τα 2 αγάλματα που είχαν τοποθετηθεί στον κήπο από τους Άμποτ (1858) έχουν διασωθεί. Κοσμούν την αυλή του Ωδείου.
Λόγω τραπεζικής “προϋπηρεσίας” τα ονόματα που τους έχουν δοθεί είναι “ Οικονομία” και “Πίστη”.
Τα 2 αγάλματα που είχαν τοποθετηθεί στον κήπο από τους Άμποτ (1858) έχουν διασωθεί. Κοσμούν την αυλή του Ωδείου.
Τυρταίου στα 1982
Μετά από 42 χρόνια στο ίδιο σημείο …
Η οδός Τυρταίου στα 1982 και σήμερα, Άνω Πόλη, Θεσσαλονίκη (ασπρόμαυρη φώτο Πλάτων Κλεανθίδης 1982, έγχρωμη φώτο Πλάτων Κλεανθίδης 2024)
Φωτογραφίες του Προφήτη Ηλία
Κάποιες με τους τοίχους αντιστήριξης γύρω του. Πιθανό αυτές οι κατασκευές να τον έσωσαν από την κατάρρευση. Ο βυζαντινός ναός αποκαταστάθηκε το 1960-61.
Αχειροποίητος. Πίσω μεριά, από την οδό Μακρυγιάννη
Την δεκαετία του 1970 η πόλη είχε ήδη παραδοθεί στο τέρας.
Πλήθος κόσμου στο πεδίο του Άρεως
Στη γωνία αριστερά το κτήριο του γαλλικού Ινστιτούτου (Λυσέ) κτισμένο το 1906, στην Λεωφόρο Στρατού. Φωτογραφία του Ali Eniss, τραβηγμένη το πιο πιθανόν το 1909 στους εορτασμούς για την πρώτη επέτειο από την επαναφορά του Οθωμανικού Συντάγματος του 1876 από του Νεότουρκους.
H φωτογραφία της συλλογής του Pierre de Gigord, περιλαμβάνεται στην έκθεση “Salonique Jerusalem des Balkans” στο Musée D'art et d'histoire du Judaïsme στο Παρίσι.
Αλέξανδρος Σαββόπουλος
Παπάφειο Ορφανοτροφείο
Κτίστηκε σύμφωνα με τη διαθήκη του Ιωάννη Παπάφη σε σχέδια του αρχιτέκτονα Ξενοφώντα Παιονίδη.
1894 ξεκίνησαν οι εργασίες, 1903 τελείωσαν. Η αρχική χρήση του ιδρύματος καταπατήθηκε και παραβλέφτηκε άπειρες φορές. Το 1912, μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και μέχρι το Δεκέμβριο του 1913 χρησιμοποιείται σαν στρατιωτικό νοσοκομείο. Το Αγγλικό Στρατηγείο Ανατολής έκανε κατάληψη 1917 -1919, ενώ το 1921 στεγάζει και πάλι το στρατιωτικό Νοσοκομείο. Έμεινε ανεπίτακτο μόνο στο διάστημα Ιουνίου 1922 – Απριλίου 1923, οπότε και επιτάχθηκε ξανά από τις στρατιωτικές υγειονομικές αρχές,
1936 – 1938 χρησιμοποιείται για τη στέγαση του Παθολογικού τμήματος του Δημοτικού Νοσοκομείου. Κατά τη διάρκεια της κατοχής Γενικό Γερμανικό Νοσοκομείο. Στη συνέχεια καταλαμβάνεται από το ΕΛΑΣ και το Δεκέμβριο του 1944 εγκαθίσταται σ’ αυτό το Αγγλικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο. Μόλις το 1947 επανέρχεται στην αρχική του χρήση.
Από τα λαμπρότερα κτίρια της παλιάς πόλης αλλά κυρίως ίδρυμα σημαντικό και πολύτιμο. Οι αλλεπάλληλες επιτάξεις του δημιούργησαν πολλές φορές συνθήκες διάλυσης. Μετά το 1912 η κρατική πρόνοια ήταν σχεδόν μηδαμινή. Για την Αθήνα ήταν απλά ένα ακόμη ορφανοτροφείο.
από τον Στέφανο Αϊβαζή
Ισμήνης 28 στην Άνω Πόλη
Η φωτογραφία που μοιράστηκε ο Νίκος Γιαννακόπουλος τον Δεκέμβριο του 2017 στις ΠΦΘ, χρονολογημένη στα τέλη του 1970, παρουσιάζει ένα σπίτι της Θεσσαλονίκης πιθανώς καστρόπληκτο από άγνωστη, μέχρι σήμερα, τοποθεσία.
Αρχικά, υπήρξε η υπόθεση ότι η φωτογραφία λήφθηκε στην οδό Επταπυργίου, στο ύψος του Τζότζου. Ωστόσο, έρευνα και σύγκριση με σύγχρονες φωτογραφίες απέδειξε ότι η τοποθέτηση αυτή δεν είναι σωστή. Η οπτική γωνία και ο περιβάλλων χώρος που διακρίνεται δεν ταιριάζουν με το σημείο εκείνο.
Συνεχίζοντας την αναζήτηση, εντοπίστηκε ομοιότητα με την οδό Ισμήνης, πάνω από το Τσινάρι, κοντά στα τείχη της πόλης. Η οικία με το νο. 28, που φαίνεται στην παλιά φωτογραφία, υπάρχει ακόμα και σήμερα. Το δρομάκι μετά από μερικά μέτρα οδηγεί στα σκαλοπάτια και στο ρήγμα που υπάρχει μεταξύ της Ισμήνης και της οδού Έβρου.
Η τεκμηρίωση του Στάθη Ασλανίδη ακολουθεί στα σχόλια.
Συσχετίσεις του τότε και σήμερα (Μάρτιος 2024).
Στον κύκλο η θέση του φωτογράφου και με το βέλος η κατεύθυνση της λήψης.
Ο Νίκος, γνωστός ως “Καστρινός”, είχε ζήσει σε πολλά δρομάκια της Άνω Πόλης, κι ανάμεσά τους και στην Ισμήνης από την οποία μας είχε δώσει και άλλη μία φωτογραφία της. Καλό του ταξίδι...
Κάτοικοι του Ντεπό διασκεδάζουν σε ταβέρνες
Κάτοικοι του Ντεπό διασκεδάζουν σε ταβέρνες και κέντρα της Θεσσαλονίκης. Τέλη δεκαετίας του 50 αρχές του 60.
Που, ποιοί , πότε;
Τελευταία (για την ώρα) ανάρτηση για την περιοχή. Αρχείο οικογένειας Ζησόπουλου.
Σχόλιο από Ελενη Καισιδου: Γώγος Γιάννης Βασίλης Λαλος Μακος Ζηνα Τασούλα