Πολύβουο Σιντριβάνι. 1905
Ali Eniss, φωτογραφία της συλλογής του Pierre de Gigord.
Ομαδα ερευνας για την παλια Θεσσαλονικη
Ali Eniss, φωτογραφία της συλλογής του Pierre de Gigord.
συνοδεύεται με Bruce Springsteen: Gypsy Woman A Tribute to Curtis Mayfield
Πιάτσα ... ταξί. Κάτω από τον καμένο Άγιο Δημήτριο.
Πλατεία Αριστοτέλους, Βαρδάρης, Κάστρα ... Πανοραμικές φωτογραφήσεις από γερμανικό περιοδικό του 1942.
Στα 1942. Πλατεία Αριστοτέλους.
Βαρδάρης, η Εγνατία δεξιά.
Κάστρα. 1942
... συνέχεια της προηγούμενης
18 Απριλίου 1903. Το παλιό κτίριο της Οθωμανικής Τράπεζας, κατεστραμμένο. “Φραγκομαχαλάς”. Γωνία Φράγκων και Λέοντος Σοφού.
Χτίστηκε το 1840 από τον Jake Abbott, Αγγλοέλληνα έμπορο και κτηματία. Tο 1858 φιλοξενήθηκε εδώ ο σουλτάνος Αβδούλ Μετζίτ ο Α’ μαζί με τον γιο του, Αβδούλ Χαμίτ. Λίγα χρόνια αργότερα ο Άμποτ καταστράφηκε οικονομικά, λόγω σπάταλης, αλόγιστης, “μεγάλης” ζωής. Ξόδευε ανεξέλεγκτα. Πούλησε τότε το αρχοντικό στην Αυτοκρατορική Οθωμανική Τράπεζα, σαν υποκατάστημα της Τράπεζας στην πόλη, από το 1863. Το κτίριο ανατινάχτηκε από τους Βούλγαρους “βαρκάρηδες” αναρχικούς το 1903 και καταστράφηκε ολοκληρωτικά. Αμέσως μετά στην ίδια ακριβώς θέση κτίστηκε το νέο κτίριο (γλύτωσε από την μεγάλη πυρκαγιά) που από το 1987 στεγάζει το Κρατικό Ωδείο.
2 αγάλματα που είχαν τοποθετηθεί στον κήπο από τους Άμποτ (1858) έχουν διασωθεί. Κοσμούν την αυλή του Ωδείου. Λόγω τραπεζικής “προϋπηρεσίας” τα ονόματα που τους έχουν δοθεί είναι “ Οικονομία” και “Πίστη”.
Αποσπάσματα φωτογραφιών, καλής ποιότητας, (1903) με λεπτομέρειες του βομβαρδισμένου κτιρίου και της γύρω περιοχής. Musée d' Orsay
Το παλιό κτίριο της Οθωμανικής Τράπεζας, κατεστραμμένο. 18 Απριλίου 1903.
Στη είσοδο τα 2 αγάλματα που είχαν τοποθετηθεί στον κήπο από τους Άμποτ (1858).
Το εσωτερικό της Οθωμανικής τράπεζας. Λεπτομέρειες του βομβαρδισμένου κτιρίου .
Η “Λέοντος Σοφού” το 1903. Στο άνοιγμα η οδός Φράγκων. Αριστερά τα ερείπια της Οθωμανικής Τράπεζας.
“Λέοντος Σοφού” προς Εγνατία.
Πίσω από την Τράπεζα η επίσης κατεστραμμένη “Γερμανική Λέσχη”
Τα 2 αγάλματα που είχαν τοποθετηθεί στον κήπο από τους Άμποτ (1858) έχουν διασωθεί. Κοσμούν την αυλή του Ωδείου.
Λόγω τραπεζικής “προϋπηρεσίας” τα ονόματα που τους έχουν δοθεί είναι “ Οικονομία” και “Πίστη”.
Τα 2 αγάλματα που είχαν τοποθετηθεί στον κήπο από τους Άμποτ (1858) έχουν διασωθεί. Κοσμούν την αυλή του Ωδείου.
Μετά από 42 χρόνια στο ίδιο σημείο …
Η οδός Τυρταίου στα 1982 και σήμερα, Άνω Πόλη, Θεσσαλονίκη (ασπρόμαυρη φώτο Πλάτων Κλεανθίδης 1982, έγχρωμη φώτο Πλάτων Κλεανθίδης 2024)
Κάποιες με τους τοίχους αντιστήριξης γύρω του. Πιθανό αυτές οι κατασκευές να τον έσωσαν από την κατάρρευση. Ο βυζαντινός ναός αποκαταστάθηκε το 1960-61.
Την δεκαετία του 1970 η πόλη είχε ήδη παραδοθεί στο τέρας.
Στη γωνία αριστερά το κτήριο του γαλλικού Ινστιτούτου (Λυσέ) κτισμένο το 1906, στην Λεωφόρο Στρατού. Φωτογραφία του Ali Eniss, τραβηγμένη το πιο πιθανόν το 1909 στους εορτασμούς για την πρώτη επέτειο από την επαναφορά του Οθωμανικού Συντάγματος του 1876 από του Νεότουρκους.
H φωτογραφία της συλλογής του Pierre de Gigord, περιλαμβάνεται στην έκθεση “Salonique Jerusalem des Balkans” στο Musée D'art et d'histoire du Judaïsme στο Παρίσι.
Αλέξανδρος Σαββόπουλος
Κτίστηκε σύμφωνα με τη διαθήκη του Ιωάννη Παπάφη σε σχέδια του αρχιτέκτονα Ξενοφώντα Παιονίδη.
1894 ξεκίνησαν οι εργασίες, 1903 τελείωσαν. Η αρχική χρήση του ιδρύματος καταπατήθηκε και παραβλέφτηκε άπειρες φορές. Το 1912, μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και μέχρι το Δεκέμβριο του 1913 χρησιμοποιείται σαν στρατιωτικό νοσοκομείο. Το Αγγλικό Στρατηγείο Ανατολής έκανε κατάληψη 1917 -1919, ενώ το 1921 στεγάζει και πάλι το στρατιωτικό Νοσοκομείο. Έμεινε ανεπίτακτο μόνο στο διάστημα Ιουνίου 1922 – Απριλίου 1923, οπότε και επιτάχθηκε ξανά από τις στρατιωτικές υγειονομικές αρχές,
1936 – 1938 χρησιμοποιείται για τη στέγαση του Παθολογικού τμήματος του Δημοτικού Νοσοκομείου. Κατά τη διάρκεια της κατοχής Γενικό Γερμανικό Νοσοκομείο. Στη συνέχεια καταλαμβάνεται από το ΕΛΑΣ και το Δεκέμβριο του 1944 εγκαθίσταται σ’ αυτό το Αγγλικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο. Μόλις το 1947 επανέρχεται στην αρχική του χρήση.
Από τα λαμπρότερα κτίρια της παλιάς πόλης αλλά κυρίως ίδρυμα σημαντικό και πολύτιμο. Οι αλλεπάλληλες επιτάξεις του δημιούργησαν πολλές φορές συνθήκες διάλυσης. Μετά το 1912 η κρατική πρόνοια ήταν σχεδόν μηδαμινή. Για την Αθήνα ήταν απλά ένα ακόμη ορφανοτροφείο.
από τον Στέφανο Αϊβαζή