Saloni.ca Archive

Βίλα ή Κάζα Μπιάνκα, Villa Fernandez. Δημιούργημα του Piero Arrigoni, 1911. Το συνεργείο του Τζώρτζη Σιάγα ολοκλήρωσε την κατασκευή της το 1913. Εκλεκτικισμός που φέρει κυρίως στοιχεία art-nouveau. Διατηρητέο μνημείο αρχιτεκτονικής κληρονομιάς από το 1976. 'Ενα από τα ελάχιστα κτίρια κοσμήματα που διασώθηκε. Στην συμβολή των οδών Βασ. Όλγας και Θεμιστοκλή Σοφούλη.

Η υποδειγματική αποκατάσταση της έγινε το 1997 με αφορμή την Πολιτιστική Πρωτεύουσα. Τότε βέβαια ξοδεύτηκε τεράστιο ποσό χρημάτων σε ένα ολοκληρωμένο κτιριολογικό πρόγραμμα, ωστόσο με σκανδαλώδεις υπερβάσεις των προϋπολογισμών τους. Από το 1990 αποτελεί ιδιοκτησία του Δήμου, εδώ και 27 χρόνια αφέθηκε στη μοίρα της και παραμένει ασυντήρητη. Πολλά τα προβλήματα του κτιρίου σήμερα.

Casa Bianca από το όνομα της συζύγου του Φερνάντεζ, Blanche. Μοναδική μεν η αρχιτεκτονική του κτιρίου αλλά έγινε θρυλικό χάρη στο ειδύλλιο της κόρης της οικογένειας Αλίνας με τον ανθυπολοχαγό Αλιμπέρτη, σε μια εποχή που η διαφορά των κοινωνικών τάξεων και των θρησκευτικών πεποιθήσεων λειτουργούσε αποτρεπτικά. Η συντηρητική κοινωνία του 1912 δεν συνηγορούσε υπέρ ενός τέτοιου γάμου, με αποτέλεσμα την εκούσια απαγωγή της Aline από τον Σπύρο Αλιμπέρτη και την τέλεση του γάμου τους στην Αθήνα την άνοιξη του 1914. Στη συνέχεια, ο Dino Fernandez έδωσε την συγκατάθεση του, και το ζεύγος επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη και εγκαταστάθηκε στο πατρικό σπίτι της Aline. Διωγμοί, εκτελέσεις αλλά οι δυό τους επέζησαν. Συνέχιζαν να κατοικούν μέχρι τα βαθιά τους γεράματα στο κτίριο, όπου και πέθαναν με μικρή χρονική διαφορά το 1965.

Έλειπε από τον χάρτη μας.

Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid0xActQ2Am1MtxccPemeoUFcGB2vbyNz1yRXruKTDT29nXFaznUkyTzrWK558TVquRl

Βίλα ή Κάζα Μπιάνκα, Villa Fernandez. Piero Arrigoni, 1911.

Η υποδειγματική αποκατάσταση της έγινε το 1997 με αφορμή την Πολιτιστική Πρωτεύουσα. Τότε βέβαια ξοδεύτηκε τεράστιο ποσό χρημάτων σε ένα ολοκληρωμένο κτιριολογικό πρόγραμμα, ωστόσο με σκανδαλώδεις υπερβάσεις των προϋπολογισμών τους

Βίλα ή Κάζα Μπιάνκα, Villa Fernandez.

Από το 1990 αποτελεί ιδιοκτησία του Δήμου. Εδώ και 27 χρόνια αφέθηκε στη μοίρα της και παραμένει ασυντήρητη. Πολλά τα προβλήματα του κτιρίου σήμερα.

Κάζα Μπιάνκα, Villa Fernandez. Από την Σοφούλη το 1916.

Κάζα Μπιάνκα, Villa Fernandez. Από την αρχή της Θεμιστοκλή Σοφούλη.

Casa Bianca από το όνομα της συζύγου του Dino Fernandez, Blanche.

Μοναδική μεν η αρχιτεκτονική του κτιρίου αλλά έγινε θρυλικό χάρη στο ειδύλλιο της κόρης της οικογένειας Αλίνας με τον ανθυπολοχαγό Αλιμπέρτη, σε μια εποχή που η διαφορά των κοινωνικών τάξεων και των θρησκευτικών πεποιθήσεων λειτουργούσε αποτρεπτικά.

Βίλα Μπιάνκα ερείπιο. Οι εργολάβοι την κατέστρεφαν σιγά σιγά για να εκμεταλλευτούν το οικόπεδο. Διατηρητέο μνημείο αρχιτεκτονικής κληρονομιάς από το 1976.

Βίλα Μπιάνκα ερείπιο. 'Ενα από τα ελάχιστα κτίρια κοσμήματα που διασώθηκε. Στην συμβολή των οδών Βασ. Όλγας και Θεμιστοκλή Σοφούλη.

Χαμηλά από την Θ. Σοφούλη. Βάθος στο κέντρο η Villa Fernandez. 1916.

Κάζα Μπιάνκα, Villa Fernandez. Δημιούργημα του Piero Arrigoni, 1911.Εκλεκτικισμός που φέρει κυρίως στοιχεία art-nouveau.

Η κάθοδος της μικρής οδού Αμαζόνων, στρίβοντας από την οδό Αγίου Δημητρίου προς την εκκλησία των Αγίων Αποστόλων. Σύμφωνα με την περιγραφή του δημοπράτη στο Delcampe οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες την δεκαετία του 1930. Η περιοχή των Αγίων Αποστόλων, παρέμενε τότε ακόμη αναλλοίωτη, με την καταστροφική πυρκαγιά του 1917 να έχει σταματήσει κάποιες δεκάδες μέτρα ανατολικότερα.

Αλέξανδρος Σαββόπουλος

Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid0C6Lb6B64f676QDcDSMCgZDWdFiq1bdn5FokWC38G4yjeeHf8tqdgpcxraw4JMJk4l

Η οδός Αμαζόνων, η οποία καταλήγει στην πλατεία των Αγίων Αποστόλων (βλ. ανάρτηση https://archive.saloni.ca/2327). Η βορειοανατολική πλευρά της εκκλησίας των Αγίων Αποστόλων.

Ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια της αριστερής εξωτερικής πλευράς του ιερού, από το ίδιο σετ φωτογραφιών. Η οδός Αμαζόνων στην περιοχή των Αγίων Αποστόλων. Τα όρια της πυρίκαυστου ζώνης επισημασμένα με κόκκινο από το εξαιρετικά επεξεργασμένο τοπογραφικό χάρτη του Leo Dri.

Το 1947 άρχισε να εξυπηρετεί πολιτική κίνηση για πρώτη φορά. Το 1950 ο διάδρομος ασφαλτοστρώθηκε σε μήκος 1.800 μ., το 1952 επεκτάθηκε σε μήκος 2.000 μ. Την ίδια χρονιά ολοκληρώθηκε η κατασκευή του πρώτου αεροσταθμού, με τον πύργο ελέγχου στην οροφή. Ένα χρόνο αργότερα κατασκευάστηκε νέος διάδρομος. Το 1958 ο διάδρομος ανακατασκευάστηκε και επεκτάθηκε σε συνολικό μήκος 2.440 μ. (πριν την επέκταση στην θάλασσα). Τον Σεπτέμβριο του 1965 κατασκευάστηκε ο νέος αεροσταθμός στην νέα σημερινή τοποθεσία.

Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid0kBpnzeYaiiBLU3hJofFW7vd89Br6rwLmWcramhRJpfRK2R3fuXix3uQUqWgdiar5l

10 Ιουλίου 1966. Φοίνικας. Αγρότες έχουν αποκλείσει την είσοδο της πόλης ανατολικά. Εισβολή τρακτέρ σαν μέσο πίεσης, πρώτη φορά τότε. Στον δρόμο μέχρι το εργοστάσιο της ΒΙΑΜΥΛ φορτηγά και τρακτέρ. Οδομαχίες με την αστυνομία.

Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid02UvM9kCFk4gy5BscCgktkp5JEfszd4Et9Mqke9Wqo6bbXbojbAxqniAx9HA4ZfRZvl

Κυβέρνηση αποστατών. 200 τραυματίες.

Ανεβαίνοντας την οδού Δημ. Πολιορκητού το 1919, στο ύψος μεταξύ των οδών Αλ. Παπαδοπούλου και Ιάσωνος, κάποια μέτρα μετά το σημείο της ανάρτησης https://archive.saloni.ca/303. Στο βάθος διακρίνεται το ψηλό δέντρο πλάι στο τέμενος Çınarlı. Σύμφωνα με την περιγραφή της λεζάντας της φωτογραφίας, ο Αμερικανικός Ερυθρός Σταυρός είχε εγκαταστήσει ένα σταθμό βοηθείας στο κέντρο της συνοικίας στο Τσινάρι.

Η φωτογραφία με Κωδ. LC-A6195- 7521 προέρχεται από την συλλογή του Αμερικανικού Εθνικού Ερυθρού Σταυρού στο ψηφιακό Αρχείο της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου.

Αλέξανδρος Σαββόπουλος

Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid02pBnYbthj9AsnhiECnDmgFPmLpXbG82Hypt8TKoBzmL57udnSF7cT4u8XheTRu6aTl

Χάπενιγκ του 1981 σε διάφορα μέρη της πόλης.

Στην Δημοτική Πινακοθήκη, Casa Bianca, συνεχίζεται μέχρι τον Μάρτιο η αναδρομική έκθεση του Γιάννη Γαΐτη για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του. Επιμελήτρια της έκθεσης η κα Θάλεια – Μαρία Αλεξάκη.

Η αποστροφή του Γαΐτη σε κάθε είδους απολυταρχισμό τον έκανε να δημιουργήσει στα χρόνια της ωριμότητας του το ανθρωπάκι, τη διάσημη φιγούρα του σύγχρονου ανώνυμου αλλοτριωμένου ατόμου των μεγαλουπόλεων. Οι φωτογραφίες αποτελούν μέρος της έκθεσης. Περισσότερα εδώ https://www.athensvoice.gr/politismos/eikastika/835081/giannis-gaitis-anadromiki-ekthesi-sti-thessaloniki/

Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid02NrafRhLNGY1GxZNQxvAfwvY9BoXX8W4wxmQnn3kpmMLfbkZNjtJfriNtZcigCkufl

1981. Στην είσοδο της ΧΑΝΘ. Τα “ανθρωπάκια”, ο Γαΐτης κάτω δεξιά.

Δίπλα στον Λευκό Πύργο

Πλατεία Αριστοτέλους.

“Αριστοτέλειο”. Τα ανθρωπάκια μπροστά στην διαφημιζόμενη ταινία “Συνηθισμένoι Άνθρωποι”. Εύστοχο. Προσεχώς “Lord of the Rings”. 1981

Επιχρωματισμένη κάρτα του αρχιραββίνου Ιάκωβου Μέιρ (1858-1935), σε ένα πρώιμο photoshop-ing του φόντου με τα μέσα εκείνης της εποχής. Σύμφωνα με την λεζάντα της, ο αρχιραββίνος κατευθύνεται προς την συναγωγή, αλλά στην δεξιά φωτογραφία, εντοπίζεται η προέλευση της σιλουέτας του αρχιραββίνου, τραβηγμένη κατά την προσέλευσή του σε δοξολογία στον ναό της Αγίας Σοφίας τον Ιούνιο του 1916 (βλ. ανάρτηση https://archive.saloni.ca/1293). Η κάρτα προσφέρεται στο ebay.

Αλέξανδρος Σαββόπουλος

Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid02RQT9k7FDHJAKFCo7LAQ5koqXdsqf1UVDwNk797Thp3xethcroSPPjpKStRTtqvZcl

Η φωτογραφία του γάλλου φωτογράφου “Operateur K” με Κωδ. APOR045849 τραβηγμένη στις 24/6/1916, προέρχεται από τα γαλλικά αρχεία του Υπουργείου Πολιτισμού https://www.pop.culture.gouv.fr/

Οδός Εδμόνδου Ροστάν. Με θέα το Γενί τζαμί, πρώην Αρχαιολογικό Μουσείο. 2 φωτογραφίες της οδού όσο υπήρχε ακόμα ο μιναρές του ντονμέδικου τζαμιού, 1916. Από delcampe.

Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid0Ztt4HAFAjRsDtKmVD8dPrJ8FPnvcYcVCr4EiFWERhkkDxzTD1vg36j9r51Fvdxucl

Δεξιά Εδμόνδου Ροστάν με Ζαϊμη. Κοντά στο πρώην κτίριο του ΟΤΕ.

Εδμόνδου Ροστάν. 7 μέχρι 9 σήμερα.

Κτίριο διαμερισμάτων ιδιοκτησίας και εκμετάλλευσης των εσόδων τους από την τεχνική σχολή Ισλαχανέ. Κατασκευάσθηκε το 1896. Οδός 30ης Οκτωβρίου. Μέρος του σημερινού πάρκου της ΧΑΝΘ, όπως και όλες οι παράγκες γύρω. Η φωτογραφία τραβηγμένη από τον Λευκό Πύργο.

Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid0tdXDBhri1PyqN7f5kgpSWfCXg2nqauMqTKDi4b883Tf8ohu1Tp2LERdSFDu2Tx1Ql

Ο στρατηγός Louis Franchet d'Espèrey κατά την αναχώρησή του από την Θεσσαλονίκη το 1919, βαδίζοντας στην τότε οδό Λεωφόρου Βασιλέως Γεωργίου Α’ με κατεύθυνση προς τον Λευκό Πύργο, λίγο μετά την διασταύρωση της με την Λεωφόρου Στρατηγού Σαράιγ. Στα αριστερά ιταλικός λόχος αποδίδει τιμές, ενώ διακρίνεται στην μέση το χαρακτηριστικό κυπαρίσσι, που υπήρχε σε χώρο νεκροταφείου (βλ. τρίπτυχο του P. Zepdji στην ανάρτηση https://archive.saloni.ca/937). O Franchet d'Espèrey διοικητής της Γαλλικής Στρατιάς της Ανατολής Διοικητής που είχε σταθμεύσει στη Θεσσαλονίκη κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου στην Θεσσαλονίκη, οδηγώντας την νικηφόρα, αναχωρεί από την πόλη στις 25 Ιανουαρίου/6 Φεβρουαρίου 1919. Μέσα σε ενθουσιώδεις εκδηλώσεις του κόσμου, με παρατάξεις ελληνικού τάγματος ευζώνων, αγγλικού ιππικού, σερβικού λόχου και γαλλικών στρατευμάτων, μαθητών διαφόρων σχολείων, προεδρεία σωματείων και συλλόγων, ξεκινά από την οικία Σεφιγιέ Τελτζή (Βασιλίσσης Όλγας 38) και διασχίζει την πόλη διαμέσου των οδών Βασ. Όλγας και Βασ. Γεωργίου Α', για να αναχωρήσει τελικά από την Πλατεία του Λευκού Πύργου. H φωτογραφία με Κωδ. SPA 172 KD 11958, προέρχεται από το ψηφιακό αρχειακό αποθετήριο του https://imagesdefense.gouv.fr/

Αλέξανδρος Σαββόπουλος

Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid02ijd15TpszeccNVN8SLHmNghEugJ6zvfrqExsnNEhY41pZ4R4gKPrWzDYuJtozjpYl