Αυτοχρωμική φωτογραφία της Μονής Βλατάδων, με επιμέρους πανόραμα προς τα ανατολικά, γύρω στα 1917 με 1918. Μπροστά η πτέρυγα των κελιών των μοναχών. Η φωτογραφία τραβηγμένη από τον Πύργο του Λαπαρδά, ανήκει στην συλλογή του Pierre de Gigord και περιλαμβάνεται στο βιβλίο της Catherine Pinguet επιμελήτριας της έκθεσης “Salonique Jerusalem des Balkans” που παρουσιάζεται στο Musée D'art et d'histoire du Judaïsme στο Παρίσι. Στο βάθος διακρίνεται η παρουσία πλήθους στρατιωτικών πλοίων.
1870 – 1895. Όταν η Θεσσαλονίκη είχε μεταφορικές γραμμές τραίνων (εμπορευμάτων και επιβατών) με πυκνές διασυνδέσεις για Ευρώπη και Κωνσταντινούπολη, το χωριό της Αθήνας συνδεόταν με την ... Πάτρα. Το δε λιμάνι του Πειραιά δεν το υπολόγιζε κανείς. Ακόμα και στην ιστορία του σιδηροδρόμου, που γράφουν αθηνοκεντρικά, μπερδεύουν το τραμ με τον σιδηρόδρομο. Η Θεσσαλονίκη δεν συμπεριλαμβάνεται. Το δίκτυο τους ήταν στο μεγαλύτερο μέρος του μετρικό (πλάτος γραμμής 1 m) και εξυπηρετούσε τοπικές ανάγκες, αφού οι διεθνείς προδιαγραφές προέβλεπαν γραμμές πλάτους 1,56 m. O “κωλοσούρτης”, ατμήλατο τραμ, που μας τον πλασάρουν σαν τραίνο, συνέδεε το κέντρο της Αθήνας με το Νέο Φάληρο.
1871 κατασκευάστηκαν τα κτίρια του πρώτου Σιδηροδρομικού Σταθμού στην πόλη. Στην φωτογραφία που ανήκει στην συλλογή του Pierre de Gigord και περιλαμβάνεται στο βιβλίο της Catherine Pinguet επιμελήτριας της έκθεσης “Salonique Jerusalem des Balkans” απεικονίζονται οι αποθήκες εμπορευμάτων και τα εκατοντάδες βαγόνια. Σιδηροδρομικός Σταθμός σχεδιασμένος για μεγάλα πράματα. Από τους σημαντικότερους στην Ευρώπη των αρχών του 20ου αι. Σήμερα φτάσαμε στο σημείο να έχει σταματήσει η λειτουργία όλων των γραμμών ανατολικά και να υπολειτουργούν οι υπόλοιπες.
Όλα τα δεινά που ζούμε μέχρι σήμερα τα προκάλεσαν και τα προκαλούν σκόπιμα, υποβαθμίζοντας τα μέσα μεταφοράς της πόλης, διαλύοντας τον σιδηρόδρομο και περιθωριοποιώντας το λιμάνι. Κέντρο αποφάσεων για τα τραίνα στην Αθήνα είναι ανέκδοτο. Δεν είναι τοπικισμός, είναι η καθαρή αλήθεια που συνεχίζεται από το 1912 μέχρι σήμερα. Μετρό -ανέκδοτο- και Fly Over είναι το κερασάκι στην τούρτα που μας επέβαλαν για πρόσθετες ταλαιπωρίες. 2 χαμένες θέσεις τοπικών βουλευτών από κρητικάτσα αρχηγούς κομμάτων που μας επισκέπτονται βλέποντας μας σαν ερωτική πόλη για να μας ... ερωτευτούν. Μας έχουν γραμμένους κανονικά ... φταίνε και οι εκάστοτε “τοπικοί” άρχοντες , όλως παραδόξως οι περισσότεροι με καταγωγές μακρινές που δεν νοιώθουν καν την πόλη στο πετσί τους. https://archive.saloni.ca/1473
Δ.Μ.
Φάλαγγα αποχωρούντων ελλήνων στρατιωτών στη γωνία Λεωφόρου Νίκης με πλατεία Βενιζέλου, μπροστά από το καφεζυθοπωλείο Κρυστάλ , του οποίου μόλις διακρίνεται η ταμπέλα.
Βρισκόμαστε τον Δεκέμβριο του 1915 και οι συμμαχικές δυνάμεις της Αντάντ, απαίτησαν την αποχώρηση ελληνικών στρατευμάτων από την περιοχή της Θεσσαλονίκης. Τελικά στις 11 Δεκεμβρίου 1915 ο ουλαμός των εφέδρων υγειονομικών αξιωματικών μετατίθεται και αποχωρεί από την πόλη.
Η στερεοσκοπική φωτογραφία προσφέρθηκε σε δημοπρασία του ebay
Λατρεμένες Συκιές, σε αυτοχρωμική φωτογραφία περίπου το 1917 με 1918, της εξαιρετικής συλλογής του Pierre de Gigord, η οποία περιλαμβάνεται στο πολύτιμο βιβλίο της Catherine Pinguet επιμελήτριας της έκθεσης “Salonique Jerusalem des Balkans ” που παρουσιάζεται στο Musée D'art et d'histoire du Judaïsme στο Παρίσι. Είμαστε έξω από τα κάστρα, πιο χαμηλά από το τότε νταμάρι, στο χώρο που οποίου σήμερα βρίσκεται το γήπεδο του ΒΑΟ, περίπου προς την συμβολή των οδών Προνοίας και Μετεώρων. Η φωτογραφία έρχεται να συμπληρώσει την γνωστή φωτογραφία της συλλογής Albert Kahn (βλ. ανάρτηση https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid02oRndorf9dchAtc5TxoXC97nm3pV6qYN89XXTP8qaL4WMcYzK8kUKtSbYVypmKv5Hl).
Πανοραμική φωτογραφία της πόλης προς τα δυτικά, κατά την διάρκεια της κατοχής. Μπροστά μας η οδός Έκτορος προς Περιάνδρου. Η φωτογραφία προσφέρεται στο ebay.
Πανοραμική πανέμορφη φωτογραφία προς τα ανατολικά, τραβηγμένη κατά την διάρκεια της Κατοχής από τον Πύργο του Τριγωνίου. Αναμνήσεις, θύμησες, με υπάρχοντα και χαμένα προ πολλού σημεία αναφοράς. Προσφέρεται στο ebay.
Τo γερμανικό προξενείο στην Οικία Γιουσούφ Καπαντζή, στη σημερινή γωνία των οδών Ζάννα και Βασ. Όλγας 97, κάποια στιγμή το 1916. Σκωτσέζοι στρατιώτες εισέρχονται στο φυλασσόμενο από βρεττανούς γερμανικό προξενείο, μετά την κατάληψή του κατά την διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου από συμμαχικές δυνάμεις της Αντάντ. Μαζί με το γερμανικό καταλήφθηκαν ως εχθρικά το αυστριακό, βουλγαρικό και τουρκικό προξενείο. Στερεοσκοπική φωτογραφία που προσφέρεται στο ebay.
Tο συγκρότημα του Μύλου, περιελάμβανε εκτός από τον κεντρικό μύλο, το κτίριο της διοίκησης, την κατοικία του διευθυντή, τις αποθήκες Α και Β, έναν κυλινδρικό μύλο, φούρνους, μηχανουργείο και υψηλές καμινάδες δίπλα στους φούρνους. Μετά την καταστροφή του, την θέση του πήρε το σημερινό πενταώροφο κτήριο. Εκείνη την εποχή και πριν από την φωτιά, ο Μύλος ήταν ο μεγαλύτερος της Ανατολικής Ευρώπης και απασχολούσε 250 εργαζόμενους και παρήγαγε 80.000 οκάδες αλεύρι ημερησίως (Βλ. περισσότερες λεπτομέρειες στο άρθρο https://shorturl.at/KPQU8 ). H κάρτα προσφέρθηκε σε παρελθοντική δημοπρασία του οίκου Καραμήτσου.
Ιδρύθηκε το 1878 από τους Chalom Saias & Mipot. Η κλωστοϋφαντουργία απασχολούσε 400 κυρίως εργάτριες, λιγότερο άντρες. Οι ηλικίες μεταξύ 14 και 18 χρόνων, το ωράριο από την ανατολή ως τη δύση του ήλιου.
Εδώ το 1908 όταν επαναλειτούργησε με νέους ιδιοκτήτες τους Sides et Cie. Μετά την πυρκαγιά του 1890 και την καταστροφή του παλιού φουγάρου, απέκτησε νέο ύψους 35 μέτρων, ακριβώς ίδιο με το αντίστοιχο των μύλων Αλλατίνη.
https://archive.saloni.ca/1272
Η φωτογραφία περιλαμβάνεται στην συλλογή Pierre de Gigord, στην έκθεση “Salonique Jerusalem des Balkans” και παρουσιάζεται στο Musée D'art et d'histoire du Judaïsme στο Παρίσι.
Οδός Βάκχου στη Μπάρα, στο Βαρδάρι του 1916 (βλ. στον χάρτη https://archive.saloni.ca/839). Η φωτογραφία ανήκει στην συλλογή Pierre de Gigord, που περιλαμβάνεται στην έκθεση “Salonique Jerusalem des Balkans” και παρουσιάζεται στο Musée D'art et d'histoire du Judaïsme στο Παρίσι.