Ο Χρυσόστομος Σμύρνης ήταν ο τελευταίος Μητροπολίτης Σμύρνης, που δολοφονήθηκε βάναυσα από τον φανατισμένο τουρκικό όχλο στις 27 Αυγούστου 1922. Γεννήθηκε το 1867 στην Τρίγλια της Μικράς Ασίας με το κοσμικό του όνομα Χρυσόστομος Καλαφάτης. Υπήρξε Μητροπολίτης Δράμας την περίοδο 1902-1910 και Μητροπολίτης Σμύρνης από το 1910 μέχρι τον τραγικό θάνατό του.
Το 1913 βάφτισε τον Ιορδάνη Στεργίου, γιό του συμπατριώτη του Αρμόδιου Στεργίου, ο οποίος ήταν δημογέροντας της Τρίγλιας.
Ο Ιορδάνης Στεργίου (1913-1993) ήταν ένας από τους παλιότερους φροντιστές της Θεσσαλονίκης. Υπήρξε ένας από τους ιδρυτές του δημοφιλούς φροντιστηρίου ”Ευκλείδης” της περιόδου 1940-1970.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1960 ίδρυσε και διεύθυνε την Τεχνική Σχολή Βοηθών Χημικών “Ο Χημικός”, η οποία από το 1968 μετονομάστηκε σε “Παστέρ” και στεγάζονταν στην Τσιμισκή 34. Τότε επιχείρησε να συνδυάσει την Τεχνική αυτή Σχολή και με την φροντιστηριακή προετοιμασία για τα Α.Ε.Ι. Τα επόμενα χρόνια μετονομάστηκε σε ΙΕΚ “Παστέρ” και μεταφέρθηκε, τη δεκαετία του 1990, στο κτίριο της πρώην Σχολής Βαλαγιάννη (Αγ. Σοφίας 3).
Ο Ιορδάνης Στεργίου το 1932
Ο Ιορδάνης Στεργίου σε προχωρημένη ηλικία
Ακόμη μια φωτογραφία του Ιορδάνη Στεργίου (συμβολή του Βασίλη Σακελλαρίδη)
Το κτίριο όπου στεγάστηκε το 1934 το φροντιστήριο “Αθηνα” του Γ. Χρηστάρα και του Λ. Ισμυρόγλου. Στο ισόγειο του κτιρίου αυτού ήταν η εφημερίδα “Νέα Αλήθεια”.
Η θέση του φροντιστηρίου Μπαγανά-Στεργίου, το 1934
Ο Γεώργιος Χρηστάρας (ή Παπαβασιλικός) ήταν από τα Βρασνά Χαλκιδικής κι ένας από τους πρώτους φοιτητές του Τμήματος Μαθηματικών του Παν. Θεσσαλονίκης. Έκανε εγγραφή την ακαδ. χρονιά 1928-29 και πήρε πτυχίο (με Λίαν Καλώς) την 1-6-1933.
Ο Λάζαρος Ισμύρογλου ήταν από προσφυγική οικογένεια, προερχόμενη από το Εσκι-Σεχίρ της Μικράς Ασίας. Φοίτησε στο Α' Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης και ήταν από τους πρώτους φοιτητές της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Πήρε το πτυχίο του (με Άριστα) στην Κλασσική Φιλολογία, την ακαδημαϊκή χρονιά 1932-33.
Ο Νικόλαος Μπαγανάς (1915-2005) ήταν από προσφυγική οικογένεια που ήρθε από το Καρς της Ρωσίας. Γράφτηκε στο Τμήμα Μαθηματικών του Παν. Θεσσαλονίκης την ακαδ. χρονιά 1932-33. Πήρε πτυχίο (με Άριστα) στις 19-2-1937.
Δίδαξε σε φροντιστήρια της Θεσσαλονίκης μέχρι το 1945.
Πήρε διατριβή στη Μαθηματική Ανάλυση από τον καθηγ. Θ. Βαρόπουλο το 1945. Αμέσως μετά έφυγε με υποτροφία της Γαλλικής Κυβέρνησης στο Παρίσι, όπου συνέχισε το ερευνητικό του έργο με την καθοδήγηση του Paul Montel στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών (C.N.R.S.) της Γαλλίας.
Το 1951 πήρε και το γαλλικό διδακτορικό του από το Παν. του Παρισιού. Στη συνέχεια δίδαξε τις επόμενες δεκαετίες ως καθηγητής των Μαθηματικών στο Παν. tου Bordeaux.
Ο Ιορδάνης Στεργίου (1913-1993) γεννήθηκε στην Τρίγλια της Μικράς Ασίας. Γράφτηκε στο Τμήμα Μαθηματικών του Παν. Θεσσαλονίκης το ακαδ. έτος 1932-33 και πήρε πτυχίο (με Καλώς) στις 4-3-1939.
Από φοιτητής ίδρυσε και δίδαξε σε φροντιστήρια της Θεσσαλονίκης για πάνω από 5 δεκαετίες. Ήταν ένας απότους παλιότερους φροντιστές της Θεσσαλονίκης. Επίσης ίδρυσε και διεύθυνε τις Τεχνικές Σχολές ”Παστέρ” από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1990.
Τα τρένα. Ακμή και παρακμή της πόλης είναι άρρηκτα συνδεμένες με τον σιδηρόδρομο.
Μετά την διάνοιξη της διώρυγας του Σουέζ (1869), η Θεσσαλονίκη αναδείχτηκε σαν το βολικότερο λιμάνι για μεταφορές προς την υπόλοιπη Ευρώπη. Το αποτέλεσμα ήταν ραγδαία τοπική ανάπτυξη και ευημερία στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα. Γκρέμισμα παραθαλάσσιων τειχών, κατασκευή λιμανιού, σιδηροδρομική σύνδεση της πόλης με την Ευρώπη.
Α΄ Παγκόσμιος πόλεμος, διάλυση Βαλκανίων και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, 1922, οι συρμοί για Άουσβιτς-Νταχάου, τα τραίνα των μεταναστών για Γερμανία. Η Αθήνα και ο Πειραιάς λειτουργώντας σαν κανονικοί κλέφτες, απαξίωσαν όχι μόνον την πόλη και το λιμάνι της, αλλά και την ίδια την ύπαρξη του τραίνου σαν μέσου συγκοινωνίας.
BONUS 2-3 πίνακες. Αγαπημένο θέμα του ζωγράφου Στέλιου Μαυρομάτη. 1930 – 2020.
ΥΓ. Ο καλά μελετημένος σχεδιασμός Ευρωπαϊκού κεφαλαίου και Οθωμανών, τέλη του 19ου αιώνα, ήταν Σουέζ – Θεσσαλονίκη, μεταφορικά τραίνα για όλη την Ευρώπη. Είναι – ήταν ο κοντινότερος και οικονομικότερος τρόπος. Εδώ η κύρια θαλάσσια πύλη της Νοτιοανατολικής, Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης χωρίς καμία αμφισβήτηση. Τελευταίο έγκλημα του κράτους των Αθηνών ... οι Κινέζοι πιέστηκαν να αναλάβουν τον Πειραιά μόνο, αντί να μοιράσουν την δραστηριότητα τους και στην Θεσσαλονίκη. Όλα πολιτικές αποφάσεις σκόπιμης μη ισόρροπης ανάπτυξης. Οι δικοί μας κοιμούνται μη ασκώντας καμία πίεση διαχρονικά. Μην μιλήσουμε για τα τραίνα που απαξιώθηκαν εντελώς ...
Η υπονόμευση του Λιμανιού και της πυκνής Σιδηροδρομικής δικτύωσης της πόλης, από το 1900, δεν είναι καινούργια υπόθεση. Καμία δικαιολογία για τις συνεχόμενες κλοπές έργου του υπέρ του Πειραιά και της Αθήνας. Λες και δεν θα μπορούσε να δημιουργηθεί εδώ από παλιά Ναυπηγική και Επισκευαστική Ζώνη. Ο δε Βαλκάνιος, Κεντρο-ευρωπαίος επιβάτης να είναι υποχρεωμένος να κατεβεί Πειραιά και μόνο για ταξίδι. Τα έξοδα που κάνεις για να διανύσεις την μισή Ελλάδα ισοφαρίζονται από το να ξεκινούσαν πλοία για τα νησιά και από εδώ.
Πλατεία Μακεδονομάχων, χωρίς “ήρωες” το 1961. Μονίμως εργοτάξιο από το 1983.
Μια πόλη που δεν αγαπάει τον εαυτό της. Με ανύπαρκτη – ανίκανη ηγεσία διαχρονικά. Ακόμα και η καινούργια προβλεπόμενη διαρρύθμιση της, όοοοοοταν τελειώσουν τα έργα του μετρό δεν θα έχει τα αστικά χαρακτηριστικά πλατείας με κοινωνικό χαρακτήρα. Άλλη μια χαμένη υπόθεση σε βάρος μας.
Αρχές 1960. Ο κυκλικός κόμβος μπροστά στον Λ. Πύργο πριν μπει εκεί το συντριβάνι, το θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών τελειωμένο, ένας υπαίθριος φωτογράφος βρήκε καταφύγιο στον ίσκιο και περιμένει πελατεία διαβάζοντας εφημερίδα.
Για τον κόμβο στην πλατεία εδώ:
https://archive.saloni.ca/1949
Για τα σχέδια και το κτίσιμο του θεάτρου της ΕΜΣ εδώ:
https://archive.saloni.ca/339https://archive.saloni.ca/340