Με την ματιά του Erich Rinka η περιοχή της Καμάρας
Με την ματιά του Erich Rinka η περιοχή της Καμάρας κατά την κατοχή σε τρεις λήψεις
Πηγή: deutschefotothek.de
Ομαδα ερευνας για την παλια Θεσσαλονικη
Με την ματιά του Erich Rinka η περιοχή της Καμάρας κατά την κατοχή σε τρεις λήψεις
Πηγή: deutschefotothek.de
Η είδηση είναι πως ο μεγαλύτερος σύγχρονος συλλέκτης φωτογραφιών της Οθωμανικής Περιόδου, Pierre de Gigord, παραχώρησε μέρος της συλλογής του που αφορά την Θεσσαλονίκη στο Παρισινό “Μουσείο Τέχνης και Ιστορίας του Ιουδαϊσμού”. “Musee d'art et d'histoire du Judaisme”
Απόφοιτος της Εθνικής Σχολής Διακοσμητικών Τεχνών, μεγάλος ταξιδιώτης με πάθος για την Ανατολή, ο Pierre de Gigord συγκέντρωσε από τη δεκαετία του 1980 την πιο πλούσια ιδιωτική συλλογή παλιών φωτογραφιών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Περιμένουμε σύντομα κι άλλα διαμάντια σαν αυτήν με τα κιόσκια στην Νίκης, την πρώτη που κυκλοφόρησε.
“Θεσσαλονίκη η Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων 1870 – 1920”. Από 19 Σεπτεμβρίου του 2023 μέχρι 21 Απριλίου του 2024. “Μουσείο Τέχνης και Ιστορίας του Ιουδαϊσμού” Παρίσι.
Φωτογραφία μετά την φωτιά, ο φωτογράφος βρίσκεται σε έναν δρόμο μεταξύ Αγ. Σοφίας και Αγ. Νικολάου, μάλλον στο ύψος της σημερινής Ερμού, και κοιτάζει βόρεια. Διακρίνονται τα ερείπια του Αγ. Νικολάου του Τρανού και καμιά δεκαριά μιναρέδες.
Νίκανδρος Καστανίδης
Η Καμάρα λίγο πριν το 1890 (με μια βελτιωτική παρέμβαση του Ι. Βλαχόπουλου)
[Από το περιοδ. “CLARA Chronicle” 2019, No 1, σελ. 6]
Μια ακόμη φωτογραφία της Καμάρας από την ίδια πηγή, δηλ. το βιβλίο : L'arc de triomphe de Salonique (1890) του δανού αρχαιολόγου Karl Frederik Kinch (1853-1921)
Μιά πλευρά της Καμάρας τη δεκαετία 1900-1910, περίπου, και πιο συγκεκριμένα ο νότιος πεσσός της από ανατολικά (όπως επισημαίνει ο Ι. Αρτόπουλος)
Στο κείμενο αποδίδεται, λανθασμένα, στον Λυκίδη,
“CLARA Chronicle” 2019, No 1, p. 4.
Κατοχική λήψη από τον Λευκό Πύργο. Μπροστά μας η Φιλικής Εταιρείας Άλλες λήψεις από το ίδιο σημείο εδώ: https://archive.saloni.ca/1084
Μετά από την ολοκλήρωση των κτιρίων της Φυσικομαθηματικής όλα ήταν εύκολα. Ήδη χτιζόταν η Ιατρική, η Κτηνιατρική και η Πολυτεχνική, και το επόμενο έτος θεμελιώθηκε η Νομική. Τελειώνω αυτή τη σειρά αναρτήσεων με μια προσωπική νότα. Παρακολούθησα την τελετή των εγκαινίων από τα “ορεινά”, το άνω διάζωμα του αμφιθεάτρου της Φυσικομαθηματικής, και θυμάμαι πολύ ζωντα το τέλος της ομιλίας του πατέρα μου. “Αισθάνομαι σαν ιδιαίτερη εύνοια της τύχης ότι σε μένα, καθηγητή της Φυσικομαθηματικής Σχολής, έλαχεν η υψηλή τιμή να παραδώσω σαν Πρύτανις του Πανεπιστημίου στον προορισμό τους τα ολοκληρωμένα κτίρια της Σχολής μου. Κι εύχομαι να με αξιώσει ο Θεός -εδώ έσπασε η φωνή του, αλλά συνήλθε γρήγορα- να δω ολοκληρωμένη την Πανεπιστημιούπολή μας, την πρώτη ελληνική Πανεπιστημιούπολη. Μία χίμαιρα πριν από 10 χρόνια, ένα όνειρο δασκάλων, μια χειροπιαστή πραγματικότητα σήμερα κι ένα ολοκληρωμένο έργο στα λίγα αυτά χρόνια.”
Χάρης Βάρβογλης
Η ομιλία του πρύτανη στα εγκαίνια. Από αριστερά με το χέρι στο πρόσωπο ο υπουργός Βόρειας Ελλάδας Αύγουστος Θεολογίτης, ο Καραμανλής, ο υπουργός Παιδείας Γεώργιος Βογιατζής, ο υφυπουργός Εθνικής Αμύνης Γεώργιος Θεμελής και ο αντιστράτηγος του Γ' ΣΣ Παπαγεωργόπουλος. Πίσω διακρίνονται ο Ζαρντινίδης (με το μουστάκι) και δίπλα του ο Σάββας Παπαπολίτης.
Τα εγκαίνια του κτιρίου της Φυσικομαθηματικής Σχολής είχαν πραγματοποιηθεί κατά τη διάρκεια της Φοιτητικής Εβδομάδας του 1961. Στο πλαίσιο αυτό είχε οργανωθεί και μια βραδιά παραδοσιακών χορών στην πλατεία του Χημείου. Στην πρώτη σειρά καθημένων, τρίτος από δεξιά, είμαι εγώ. Αριστερά μου η μητέρα μου, ο Εμπειρίκος, ο Μακρής, άγνωστος και ο πατέρας μου.
Κοντινή φωτογραφία της εισόδου του Αγ. Νικολάου μετά την πυρκαγιά. Ήταν ο μητροπολιτικός ναός της πόλης 1890-1917. Μοναδικές φωτογραφίες από το εσωτερικό του, όσο ακόμη λειτουργούσε, εδώ: https://archive.saloni.ca/1014
Στις 7 Μαίου 1961 έγιναν από τον τότε Πρωθυπουργό Κωνταντίνο Καραμανλή τα εγκαίνια όχι μόνον του νέου κτιρίου της Φυσικομαθηματικής Σχολής αλλά και ολόκληρου του συγκροτήματων των υπόλοιπων τριών κτιρίων που ανήκαν στη Σχολή, Χημείου, Μετεωροσκοπείου και Αστεροσκοπείου. Κατά την τελετή που ακολούθησε στο κατάμεστο μεγάλο αμφιθέατρο του νέου κτιρίου μίλησε ο τότε πρύτανης του ΑΠΘ Γεώργιος Βάρβογλης και, μεταξύ άλλων, είπε: “Αγαπητοί φοιτητές, εκπρόσωποι των οποίων βρίσκεσθε σήμερα εδώ, τα κτίρια αυτά προορίζονται για σας: για τη μόρφωσή σας και για το μέλλον σας. Αγαπήστε τα γιατί είναι δικά σας, φυλάξτε τα, γιατί προέρχονται από το χρήμα -σωστότερα από το υστέρημα- όλου του Ελληνικού Λαού και αξιοποιήστε τα με το να μορφωθείτε κατά τον καλύτερο τρόπο για το καλό της Πατρίδας και το ατομικό σας. Από την πλευρά την δική μας, σας διαβεβαιώνομε ότι θα κάνωμε όχι μόνον το καθήκον μας, μα και κάτι πάρα πάνω. “
Η στιγμή της κορδέλας. Από αριστερά: ο φοιτητής εκπρόσωπος της ΦΕΑΠΘ, ο πρύτανης Γεώργιος Βάρβογλης, ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνιος Καραμανλής, ο αρχιτέκτονας Πάτροκλος Καραντινός, ο υπουργός Παιδείας Γεώργιος Βογιατζής και ο κοσμήτορας της Φυσικομαθηματικής Σχολής Κωνσταντίνος Μακρής.
Χάρης Βάρβογλης
Το αρχαιολογικό μουσείο νεόκτιστο, είμαστε λίγο μετά το 1962, έτος εγκαινίων του. Οι οδικοί άξονες, η πλατεία, μοιάζουν να εξυπηρετούν υπερεπαρκώς την πόλη. Τα νεοφυτεμένα δεντράκια κατά μήκος της Λεωφόρου Στρατού, η τάξη, η καθαριότητα τα λίγα οχήματα, οι ελάχιστοι πεζοί περισσότερο παραπέμπουν σε μακέτα.