Το Μέγαρο Κονιόρδου στα τελειώματα. Αμέσως μετά παραγκούπολη, μέχρι το ξενοδοχείο Ματζέστικ (Αγίας Σοφίας). Συλλογή Iordani Vlachopoulou.
Λήψη του πατέρα του κ. Ιορδάνη Βλαχόπουλου
Κρήνη, ξύλινος μιναρές και μια αγελάδα. Η σημερινή πλατεία αποτελούσε την αυλή τεκέ Μπεκτασήδων δερβίσηδων.
Η σέκτα των Μπεκτασήδων είναι κράμα μουσουλμανικής πίστης και χριστιανικού μοναχισμού. Αποτελεί την μεγαλύτερη αίρεση του Ισλάμ στα Βαλκάνια. Οραματιζόταν μια ανθρωποκεντρική θρήσκεια, με στόχο την ηθική ανύψωση, όχι από φόβο θεϊκής τιμωρίας. Εισήγαγε καινοτομίες όπως το κρασί στα μυστήρια, η λατρεία της δικιάς τους Αγίας Τριάδας (Αλλάχ-Μωάμεθ-Αλή), η μονογαμία για τους απλούς Μπεκτασήδες, η ισότιμη συμμετοχή των γυναικών σε τελετές. Εκδηλώνονταν με μεγαλύτερη ελευθερία σε σχέση με άλλους μουσουλμάνους. Αρκετοί σουλτάνοι είχαν κατά καιρούς εξαπολύσει διώξεις εναντίον τους. Αποκορύφωμα ήταν η καθολική προσπάθεια αφανισμού τους από τον Κεμάλ Ατατούρκ. Αποτέλεσμα της νεοτουρκικής πολιτικής ήταν εκατομμύρια Μπεκτασήδες να εισχωρήσουν ακόμη βαθύτερα στο μυστικισμό και εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι να εγκαταλείψουν την Τουρκία. Οι περισσότεροι εποίκησαν περιοχές της Αλβανίας. Αρκετές χιλιάδες εγκαταστάθηκαν στην Αίγυπτο, τη Συρία, και τα ευρύτερα Βαλκάνια. Στην Ελλάδα σύμφωνα με έκθεση του State Department το 2009, στα ορεινά χωριά της Ροδόπης και του Έβρου κατοικούν περίπου 3000 Μπεκτασήδες.*
Η κύρια δυτική είσοδος στην περιτοιχισμένη πόλη μέχρι το 1874.
Θα την βρίσκαμε πάνω στην οδό Αγ. Δημητρίου λίγο πριν την οδό Αρκαδιουπόλεως. Τα τείχη συνεχίζουν να υπάρχουν (και σήμερα) προς την οδό Κλαυδιανού. Δυτικά υπήρχε παλιά και η “Χρυσή Πύλη”, στο ύψος της Εγνατίας.
Νίκος Μουρατίδης:
Στη μαρμάρινη πινακίδα των 3 ιδιοκτητών των Λουτρών Μπέϊ-Χαμάμ / Παράδεισος (φωτογραφία του 1928) ο αναγραφόμενος Ιωάννης Χριστοφορίδης ήταν ο πεθερός του Δημητρού Ευτυχιάδη, μετέπειτα (1965) ιδιοκτήτη των σύγχρονων Λουτρών “Ναδίρ” της οδού Αριστοτέλους. . 17-5-2024.
Το πάρκο της ΧΑΝΘ και η “Νικολάου Γερμανού” μόλις έχουν διαμορφωθεί, “καθαριστεί”.
Η Έκθεση θα έρθει εδώ δύο χρόνια αργότερα, το 1940. Ο συνοικισμός της Κάτω Αγίας Φωτεινής καταλαμβάνει μέρος του χώρου της. Δεξιά το Γ΄ Σώμα Στρατού.