Ομαδα ερευνας για την παλια Θεσσαλονικη
Κάποτε σ' αυτήν την πόλη στην Αριστοτέλους τα βιβλιοπωλεία ήταν το ένα δίπλα στ' άλλο. Λήψεις Ιανουαρίου 1992.
Ιανός, Σύγχρονη Εποχή, Μαλλιάρης Παιδεία
Και στις κολώνες προθήκες, και πάγκους με βιβλία είχε τις καλές μέρες. Και μέσα στην στοά του Λεπέν, στο Βοσπόριο, η Εκδοτική Θεσσαλονίκης. Φυσικά και ο Μπαρμπουνάκης με τα 2 βιβλιοπωλεία του.
Αρχικά (περί το 1900) το κτήριο στέγαζε την Οθωμανική Διοίκηση Δημοσίου Χρέους. Ήταν διώροφο, αλλά καταστράφηκε μερικώς κατά τον Β’ΠΠ από αεροπορικούς βομβαρδισμούς. Ανακαινίσθηκε, χάνοντας τον 2ο όροφο. Η τελευταία ανακαίνιση ολοκληρώθηκε το 2012. Σήμερα στεγάζει το Κεντρικό Λιμεναρχείο Θεσσαλονίκης.
Θωμάς Νεδέλκος
Μετά την πυρκαγιά στην οδό Βενιζέλου σύμφωνα με την λεζάντα στην κάρτα.
Αυτό που μου τράβηξε την προσοχή, ωστόσο, ήταν η άμαξα και ειδικότερα ο αριθμός κυκλοφορίας (?) της. Στο ζουμ της 2ης φωτογραφίας φαίνεται ότι ήταν η άμαξα με αριθμό 101.
Δεν είχα προσέξει κάτι αντίστοιχο σε άλλη φωτογραφία, αλλά αν είναι αριθμός κυκλοφορίας, ίσως αφορούσε τις άμαξες προς ενοικίαση (ταξί της εποχής). Μπορεί να ήταν και κάτι που επέβαλαν οι αρχές κατοχής της πόλης κατά τον Α'ΠΠ και γι' αυτό να μην έχουν φανεί σε άλλες φωτογραφίες τέτοια νούμερα. Ο φωτογράφος βρίσκεται στο τέλος της Βενιζέλου με Αγ.Δημητρίου. Στην ουσία ο δρόμος που βλέπουμε -και που στρίβει η αριθμημένη (?) άμαξα- είναι η Στ. Δραγούμη.
Θόδωρος Νάτσινας
Τα υπόλοιπα καρέ από την ταινία “Το δράμα μιας αμαρτωλής” σε σκηνοθεσία Δημ. Αθανασιάδη, που γυρίστηκε στην Θεσσαλονίκη το φθινόπωρο του 1961 και που αφορούν την ανατολικότερη Θεσσαλονίκη. Από το κανάλι του OldThessaloniki στο You Tube εδώ Οι επεξηγήσεις από τον δημιουργό της επιλογής των σκηνών.
Τσιμισκή 27, δίπλα στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο αριστερά όπως βλέπουμε, το Μέγαρο Καστοριά. Αν κρίνουμε από τις διαφημιστικές πινακίδες στο βάθος μετά την Αριστοτέλους, η λήψη είναι λίγο πριν την κατοχή. Από το Πανεπιστήμιο του Πρίνστον.
Το Μέγαρο Καστοριά αντικαταστάθηκε με οικοδομική άδεια του 1977. Δηλαδή πριν τον σεισμό.
Apostolos Vrefidis:
Δεν πρέπει να υπάρχει φωτογραφία του κτιρίου χωρίς απλωμένη μπουγάδα
Καρέ από την ταινία “Το δράμα μιας αμαρτωλής”. σε σκηνοθεσία Δημ. Αθανασιάδη, που γυρίστηκε στην Θεσσαλονίκη το φθινόπωρο του 1961. Από το κανάλι του OldThessaloniki στο You Tube εδώ Οι επεξηγήσεις από τον δημιουργό της επιλογής των σκηνών.
Σπάνια λήψη της οδού Δημοσθένους δίπλα στο Μεντιτερανέ
Από το μπαλκόνι της πρόσοψης του Γ' ΣΣ παράθεση φωτογραφιών με προφανή επιθυμία να απαθανατιστει το πανόραμα μπροστά στον Γερμανό φωτογράφο. Οι φωτογραφίες. χωρίς επεξεργασία, όπως και ο ίδιος θα τις τοποθετούσε εμφανισμένες μπροστά του για να θυμάται το προνομιακό μέρος όπου εξέτισε μέρος της θητείας του.
Πλησιάζοντας στην ημερομηνία-στόχο της έναρξης λειτουργίας του μετρό, του πρώτου μέσου δημόσιας συγκοινωνίας σε σταθερή τροχιά στην πόλη μετά το 1957, εδώ μια ανάμνηση της προηγούμενης πρώτης συγκοινωνίας σε σταθερή τροχιά, του ιππήλατου τραμ, το μακρινό 1893.
Η γραμμή ένωνε ένα καφενείο με ένα εστιατόριο! Άρχιζε από το καφενείο στην πλατεία Ολύμπου (Βενιζέλου) και έφθανε στο Μπουγιούκ Ντερέ (περίπου στη στάση Γεωργίου), όπου σε ένα εστιατόριο τραπεζώθηκαν οι επίσημοι. Τα καφενεία και τα εστιατόρια πάντα κεντρικά σημεία στην πόλη μας. Εκείνη την ημέρα η μετακίνηση με το τραμ (“αι άμαξαι” όπως αναφέρει η εφημερίδα) ήταν δωρεάν. Στις πηγές υπάρχει μια ασάφεια για την ημέρα που άρχισε η λειτουργία, αναφέρεται η 25/4/1893, η 7/5/1893, η 8/5/1893. η 25/5/1893, το 1892 (!) ...
Η εφημερίδα Νεολόγος της Κωνσταντινούπολης μας δίνει μια πληροφορία από τότε. Στο φύλλο της Παρασκευής 30/4/1893 μας λέει ότι τα εγκαίνια της γραμμής έγιναν την προηγούμενη Κυριακή. Βέβαια, η ημερομηνία αυτή είναι με το παλιό ημερολόγιο.
Με το παλιό ημερολόγιο: Η εφημερίδα βγήκε 30/4/1893 και η προηγούμενη Κυριακή ήταν 25/4/1893. Η εφημερίδα μας δίνει και την ημερομηνία με το νέο ημερολόγιο: η Παρασκευή ήταν 12/5/1893, η προηγούμενη Κυριακή επομένως ήταν 7/5/1893.
Επιβεβαιώνεται η 7/5/93 ως η ημέρα των εγκαινίων, αλλά με διατήρηση αμφιβολιών γιατί δεν ήταν πάντα εντελώς ακριβείς οι δημοσιεύσεις της εποχής.
Θόδωρος Νάτσινας
Οι εποχές αλλάζουν οι ανάγκες όχι.
Κατοχική
1916