Ομαδα ερευνας για την παλια Θεσσαλονικη
Η κρήνη στη γωνία Ολυμπιάδος με Αμφιλοχίας. Σήμερα “μετακόμισε” στην απέναντι μεριά του δρόμου. Ήταν σε χρήση για δύο χιλιετίες.
Λεπτομέρεια της παλιότερης φωτογραφίας της, σε λήψη του Guillaume Grandidier. Σε πολύ καλή ανάλυση από το Musée d' Orsay
Το γεφυράκι του ρέματος των Αγίων Πάντων (Aron), πάνω από το οποίο περνούσε η οδός 26ης Οκτωβρίου. Δίπλα του το κτήριο στο οποίο προσαρμοζόταν η αλυσίδα διακοπής της κυκλοφορίας της σιδηροδρομικής γραμμής προς το λιμάνι (βλ. https://archive.saloni.ca/2193 ). Στα αριστερά διακρίνεται το κτήριο του σιδηροδρομικού σταθμού Salonique-Ville.
Φωτοκάρτα τραβηγμένη την Κυριακή 6/19 Αυγούστου 1917, δεύτερη ημέρα της καταστροφικής πυρκαγιάς, με την πορεία του δυτικού μετώπου της να στρέφεται από την περιοχή της Λέοντος Σοφού προς το εμπορικό κέντρο.
Η φωτογραφία τραβηγμένη πάνω στο γεφυράκι που οδηγούσε από την τότε οδό Σταθμού στην οικία Πετρίδη, προσφέρεται στο Delcampe.
Αλέξανδρος Σαββόπουλος
Στον κύκλο ο φωτογράφος και με το βέλος η κατεύθυνση της λήψης
8 Μαΐου 1954, o “Εθνάρχης” ξηλώνει απροειδοποίητα την γραμμή τραμ Ντεπό – Βασιλίσσης Όλγας – Τσιμισκή. Ο κόσμος είχε πλήρη άγνοια και περίμενε στις στάσεις. Καμαρωτός “ο νέος πολιτικός αστέρας'' έβγαινε φωτογραφίες μπροστά στον Λευκό Πύργο επιδεικνύοντας τις ξηλωμένες γραμμές. Όλη η πόλη ήταν κάθετα αντίθετη εκτός από ...
17 με 18 Απρίλιου του 1903. Θέα της προκυμαίας μέσα από το κατεστραμμένο γαλλικό επιβατηγό πλοίο “Guadalkivir”. Αγκυροβολημένο μπροστά στην παλιά Ψαραγορά μετά την ανατίναξη του από βούλγαρους αναρχικούς.
Οι Γκεμιτζήδες (βαρκάρηδες σε ελεύθερη μετάφραση) ήταν ομάδα αναρχικών. Τα μέλη της ήταν όλα απόφοιτοι του Εξαρχικού (Βουλγαρικού) Γυμνασίου της Θεσσαλονίκης. Εξαπέλυσαν 17 Απριλίου 1903 σειρά βομβιστικών επιθέσεων με δεκάδες νεκρούς.
Στο λιμάνι ανατινάζεται το γαλλικό επιβατηγό πλοίο «Γουανταλκιβίρ» λίγο πριν αποπλεύσει για Κωνσταντινούπολη. Ακολούθησε βομβιστική επίθεση τρένου που μετέφερε 300 επιβάτες από Αδριανούπολη.
Την επόμενη ημέρα βομβιστική επίθεση δέχθηκε το εργοστάσιο φωταερίου με συνέπεια να βυθιστεί η πόλη στο σκοτάδι, παράλληλα ακολούθησαν εκρήξεις βομβών σε διάφορα μέρη της πόλης, δρόμους, πλατείες και καταστήματα, μεταξύ των οποίων το καφενείο Αλάμπρα. Σοβαρότερο κτύπημα ήταν η ανατίναξη της οθωμανικής τράπεζας και της διπλανής γερμανικής λέσχης που καταστράφηκαν ολοκληρωτικά.
Φωτογραφίες από Musée d' Orsay
Τα κιόσκια μπροστά στην πλατεία Ελευθερίας.
Μετά τα ξενοδοχείο Όλυμπος βλέπουμε την παραλιακή κίνηση στα πολλά καφενεία.
Μπροστά στην παλιά Ψαραγορά.
... δεξιά της ψαραγοράς.
... αριστερά της ψαραγοράς.
Το βομβαρδισμένο γαλλικό επιβατηγό πλοίο “Guadalkivir” με θέα την πόλη.
Διπλή η γραμμή τραμ επικίνδυνη για τους πεζούς, σχεδόν ανύπαρκτο το πεζοδρόμιο.
Απτόητες 4-5 γυναίκες με την παραδοσιακή σεφαραδίτικη ενδυμασία βαδίζουν -σίγουρα- προς το Εβραϊκό νεκροταφείο, το σημερινό Πανεπιστήμιο. Κάποιες τις έχουμε δει σε φωτογραφίες εκεί να φροντίζουν τους τάφους. 1916.
Κάτω από το μπαλκόνι στην αρχική φωτογραφία και εδώ “υποδηματοπωλείον Η ΚΑΜΑΡΑ, Αχιλλέως Σουλιού”, η διπλανή πόρτα “Γουναρικά”. Στο βάθος η Καμάρα.
Αφρικανός στρατιώτης του Γαλλικού στρατού, δίπλα από την απλωμένη μπουγάδα στον κήπο της πίσω πλευράς της βίλας Σαλέμ (σημ. Βασ. Όλγας 20). Στη βίλα στεγαζόταν το προξενείο της Αυστροουγγαρίας, το οποίο είχε καταληφθεί ως εχθρικό κατά την διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου από Γάλλους.
Στερεοσκοπική φωτογραφία, τραβηγμένη Δεκέμβριο με Ιανουάριο 1915-1916, που προσφέρθηκε σε δημοπρασία του ebay.
Αλέξανδρος Σαββόπουλος
Πρόσωπα άγνωστα. Όποιος αναγνωρίζει κάποιον ή κάποια μας διαφωτίζει.
Αρχείο Οικογένειας Ζησόπουλου.
Από το 1960, το κυρίως κτίριο φιλοξενούσε το Αμερικανικό περίπτερο.
Σχόλιο Eleni Kotroni Και την δεκαετία του 60 και αρχές της δεκαετίας 70, μόλις έκλεινε η ΔΕΘ, “φιλοξενούσε” το ΣΤ' Γυμνάσιο Θηλέων με άθλιες συνθήκες: κάτι φτηνιάρικα διαχωριστικά διαμόρφωναν τις αίθουσες διδασκαλίας (οι μαθητές των τελευταίων θρανίων άκουγαν τον καθηγητή της προηγούμενης τάξης) και όταν έβρεχε υπήρχαν κουβάδες στον φαρδύ διάδρομο “προαυλισμού” για να συλλέγουν τα βρόχινα νερά που έσταζαν από την οροφή. Βεβαίως η θέρμανση ελλιπέστατη και ο φωτισμός από φεγγίτες τουλάχιστον 4 μέτρα πάνω από τα κεφάλια μας. Τέσσερα χρόνια έζησα ως μαθήτρια αυτήν την κατάσταση. Τα προηγούμενα δύο χρόνια το γυμνάσιό μας φιλοξενούνταν στο Δημοτικό της Κασσάνδρου δίπλα στο υδραγωγείο και μετά, στο Δημοτικό 40 Εκκλησιών στο πέτρινο κτίριο του. Βλέπετε το Στ' ήταν το Γυμνάσιο της Φτωχολογιάς της Άνω Πόλης.
Ο στρατηγός Franchet d'Espèrey στην ξύλινη αποβάθρα δίπλα από τον Λευκό Πύργο, λίγες στιγμές πριν την αποχώρησή του από την Θεσσαλονίκη στις 25 Ιανουαρίου/6 Φεβρουαρίου 1919. Σχετικό άρθρο της Μακεδονίας αναφέρει: «…Αφού αποχαιρετήσει δια χειραψίας τους επισήμους θα επιβιβασθή επί ατμακάτου υπό τους κρότους τηλεβόλων και επευφημιών του παρευρισκόμενου πλήθους και των στρατιωτών και να μεταβεί στην ναυαρχίδα «Πατρίς» για να αναχωρήσει προς Κωνσταντινούπολη….»
H φωτογραφία με Κωδ. SPA 172 KD 11966, προέρχεται από το ψηφιακό αρχειακό αποθετήριο του https://imagesdefense.gouv.fr/
Αλέξανδρος Σαββόπουλος
Αρχές της δεκαετίας του 60 κτίστηκε για να στεγάσει τα Εκπαιδευτήρια Κωνσταντινίδη. 1966, αγοράστηκε από το ΙΚΑ. 1983 εντάχθηκε στο ΕΣΥ.